υπαγορεύω
Greek
Verb
υπαγορεύω • (ypagorévo) (simple past υπαγόρευσα)
- dictate
Conjugation
υπαγορεύω
Present → | Imperfect → | Continuous future → | Continuous subjunctive → | Imperative → | |
1s | υπαγορεύω | υπαγόρευα | θα υπαγορεύω | να υπαγορεύω | |
2s | υπαγορεύεις | υπαγόρευες | θα υπαγορεύεις | να υπαγορεύεις | υπαγόρευε |
3s | υπαγορεύει | υπαγόρευε | θα υπαγορεύει | να υπαγορεύει | |
1p | υπαγορεύουμε, υπαγορεύομε | υπαγορεύαμε | θα υπαγορεύουμε, υπαγορεύομε | να υπαγορεύουμε, υπαγορεύομε | |
2p | υπαγορεύετε | υπαγορεύατε | θα υπαγορεύετε | να υπαγορεύετε | υπαγορεύετε |
3p | υπαγορεύουν, υπαγορεύουνε | υπαγόρευαν, υπαγορεύαν, υπαγορεύανε | θα υπαγορεύουν, υπαγορεύουνε | να υπαγορεύουν, υπαγορεύουνε | |
Dependent † | Simple past → | Simple future → | Simple subjunctive → | Imperative → | |
1s | υπαγορεύσω | υπαγόρευσα | θα υπαγορεύσω | να υπαγορεύσω | |
2s | υπαγορεύσεις | υπαγόρευσες | θα υπαγορεύσεις | να υπαγορεύσεις | υπαγόρευσε |
3s | υπαγορεύσει | υπαγόρευσε | θα υπαγορεύσει | να υπαγορεύσει | |
1p | υπαγορεύσουμε, υπαγορεύσομε | υπαγορεύσαμε | θα υπαγορεύσουμε, υπαγορεύσομε | να υπαγορεύσουμε, υπαγορεύσομε | |
2p | υπαγορεύσετε | υπαγορεύσατε | θα υπαγορεύσετε | να υπαγορεύσετε | υπαγορεύστε, υπαγορεύτε |
3p | υπαγορεύσουν, υπαγορεύσουνε | υπαγόρευσαν, υπαγορεύσαν, υπαγορεύσανε | θα υπαγορεύσουν, υπαγορεύσουνε | να υπαγορεύσουν, υπαγορεύσουνε | |
Perfect → | Pluperfect → | Future perfect → | Subjunctive → | ||
1s | έχω υπαγορεύσει | είχα υπαγορεύσει | θα έχω υπαγορεύσει | να έχω υπαγορεύσει | |
2s | έχεις υπαγορεύσει | είχες υπαγορεύσει | θα έχεις υπαγορεύσει | να έχεις υπαγορεύσει | έχε υπαγορευμένο |
3s | έχει υπαγορεύσει | είχε υπαγορεύσει | θα έχει υπαγορεύσει | να έχει υπαγορεύσει | |
1p | έχουμε υπαγορεύσει | είχαμε υπαγορεύσει | θα έχουμε υπαγορεύσει | να έχουμε υπαγορεύσει | |
2p | έχετε υπαγορεύσει | είχατε υπαγορεύσει | θα έχετε υπαγορεύσει | να έχετε υπαγορεύσει | έχετε υπαγορευμένο |
3p | έχουν υπαγορεύσει | είχαν υπαγορεύσει | θα έχουν υπαγορεύσει | να έχουν υπαγορεύσει | |
Alternative* perfect: | έχω (έχεις, έχει, έχουμε, έχετε, έχουν) υπαγορευμένο | ||||
pluperfect: | είχα (είχες, είχε , είχαμε, είχατε, είχαν) υπαγορευμένο | ||||
future perfect: | θα έχω (θα έχεις, θα έχει, θα έχουμε, θα έχετε, θα έχουν) υπαγορευμένο | ||||
subjunctive: | να έχω (να έχεις, να έχει, να έχουμε, να έχετε, να έχουν) υπαγορευμένο | ||||
Participle: | υπαγορεύοντας | Non-finite ‡ | υπαγορεύσει | 17, 1a | |
This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existent. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. † The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡ The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms. | |||||
Related terms
- υπαγόρευση f (ypagórefsi, “dictation”)