τυχερός

τυχερός

Greek

Etymology

From Medieval Byzantine Greek τυχερός from the ancient τυχηρός (tukhērós).

Pronunciation

• IPA^(key): /tiçeˈros/
• Hyphenation: τυ‧χε‧ρός

Adjective

τυχερός • (tycherós) m (feminine τυχερή, neuter τυχερό)

1. fortunate, lucky

Declension

declension of τυχερός

number  case / gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	τυχερός	τυχερή	τυχερό	τυχεροί	τυχερές	τυχερά
genitive	τυχερού	τυχερής	τυχερού	τυχερών	τυχερών	τυχερών
accusative	τυχερό	τυχερή	τυχερό	τυχερούς	τυχερές	τυχερά
vocative	τυχερέ	τυχερή	τυχερό	τυχεροί	τυχερές	τυχερά
derivations	comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο τυχερός, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο τυχερός (o pio tycherós), etc.)

degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	τυχερότερος	τυχερότερη	τυχερότερο	τυχερότεροι	τυχερότερες	τυχερότερα
genitive	τυχερότερου	τυχερότερης	τυχερότερου	τυχερότερων	τυχερότερων	τυχερότερων
accusative	τυχερότερο	τυχερότερη	τυχερότερο	τυχερότερους	τυχερότερες	τυχερότερα
vocative	τυχερότερε	τυχερότερη	τυχερότερο	τυχερότεροι	τυχερότερες	τυχερότερα
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο τυχερότερος", etc)
absolute superlative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	τυχερότατος	τυχερότατη	τυχερότατο	τυχερότατοι	τυχερότατες	τυχερότατα
genitive	τυχερότατου	τυχερότατης	τυχερότατου	τυχερότατων	τυχερότατων	τυχερότατων
accusative	τυχερότατο	τυχερότατη	τυχερότατο	τυχερότατους	τυχερότατες	τυχερότατα
vocative	τυχερότατε	τυχερότατη	τυχερότατο	τυχερότατοι	τυχερότατες	τυχερότατα

Synonyms

• καλότυχος (kalótychos)
• καλόμοιρος (kalómoiros)

Antonyms

• κακότυχος (kakótychos)
• άτυχος (átychos)
• κακορίζικος (kakorízikos) (colloquial)

Derived terms

• τυχεράκιας m (tycherákias, “lucky fellow”)

Related terms

• τύχη f (týchi, “luck”)