τριακοντούτης

τριακοντούτης

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /tri.aː.kon.tǒː.tɛːs/ → /tri.a.konˈtu.tis/ → /tri.a.konˈdu.tis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /tri.aː.kon.tǒː.tɛːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /tri.a.konˈtu.tes/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /tri.a.konˈtu.tis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /tri.a.konˈtu.tis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /tri.a.konˈdu.tis/

Adjective

τρῐᾱκοντούτης • (triākontoútēs) m or f (neuter τρῐᾱκόντουτες); third declension

1. Alternative form of τριᾱκονταέτης (triākontaétēs)

Declension

Third declension of τρῐᾱκοντούτης; τρῐᾱκόντουτες (contracted, Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		τρῐᾱκοντούτης triākontoútēs	τρῐᾱκόντουτες triākóntoutes		τρῐᾱκοντούτει triākontoútei	τρῐᾱκοντούτει triākontoútei		τρῐᾱκοντούτεις triākontoúteis	τρῐᾱκοντούτη triākontoútē
Genitive		τρῐᾱκοντούτους triākontoútous	τρῐᾱκοντούτους triākontoútous		τρῐᾱκοντούτοιν triākontoútoin	τρῐᾱκοντούτοιν triākontoútoin		τρῐᾱκοντούτων triākontoútōn	τρῐᾱκοντούτων triākontoútōn
Dative		τρῐᾱκοντούτει triākontoútei	τρῐᾱκοντούτει triākontoútei		τρῐᾱκοντούτοιν triākontoútoin	τρῐᾱκοντούτοιν triākontoútoin		τρῐᾱκοντούτεσῐ / τρῐᾱκοντούτεσῐν triākontoútesi(n)	τρῐᾱκοντούτεσῐ / τρῐᾱκοντούτεσῐν triākontoútesi(n)
Accusative		τρῐᾱκοντούτη triākontoútē	τρῐᾱκόντουτες triākóntoutes		τρῐᾱκοντούτει triākontoútei	τρῐᾱκοντούτει triākontoútei		τρῐᾱκοντούτεις triākontoúteis	τρῐᾱκοντούτη triākontoútē
Vocative		τρῐᾱκόντουτες triākóntoutes	τρῐᾱκόντουτες triākóntoutes		τρῐᾱκοντούτει triākontoútei	τρῐᾱκοντούτει triākontoútei		τρῐᾱκοντούτεις triākontoúteis	τρῐᾱκοντούτη triākontoútē
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.