τερατολόγος

τερατολόγος

Ancient Greek

Etymology

From τέρας (téras, “marvel, wonder”) +‎ λέγω (légō, “to gather, pick up”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /te.ra.to.ló.ɡos/ → /te.ra.toˈlo.ɣos/ → /te.ra.toˈlo.ɣos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /te.ra.to.ló.ɡos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /te.ra.toˈlo.ɡos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /te.ra.toˈlo.ɣos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /te.ra.toˈlo.ɣos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /te.ra.toˈlo.ɣos/

Noun

τερᾰτολόγος • (teratológos) m (genitive τερᾰτολόγου); second declension

1. marvel-monger

Declension

Second declension of ὁ τερᾰτολόγος; τοῦ τερᾰτολόγου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ τερᾰτολόγος ho teratológos	τὼ τερᾰτολόγω tṑ teratológō	οἱ τερᾰτολόγοι hoi teratológoi
Genitive	τοῦ τερᾰτολόγου toû teratológou	τοῖν τερᾰτολόγοιν toîn teratológoin	τῶν τερᾰτολόγων tôn teratológōn
Dative	τῷ τερᾰτολόγῳ tôi teratológōi	τοῖν τερᾰτολόγοιν toîn teratológoin	τοῖς τερᾰτολόγοις toîs teratológois
Accusative	τὸν τερᾰτολόγον tòn teratológon	τὼ τερᾰτολόγω tṑ teratológō	τοὺς τερᾰτολόγους toùs teratológous
Vocative	τερᾰτολόγε teratológe	τερᾰτολόγω teratológō	τερᾰτολόγοι teratológoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• τερᾰτολογῐ́ᾱ (teratologíā)

Further reading

• “τερατολόγος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• τερατολόγος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette