τειχίζον

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /teː.kʰíz.don/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /tiˈkʰi.zon/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /tiˈxi.zon/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /tiˈçi.zon/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /tiˈçi.zon/

Participle

τειχίζον • (teikhízon)

neuter nominative/accusative/vocative singular of τειχίζων (teikhízōn)

Declension

First and third declension of τειχίζων; τειχίζουσᾰ; τειχίζον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	τειχίζων teikhízōn	τειχίζουσᾰ teikhízousa	τειχίζον teikhízon	τειχίζοντε teikhízonte	τειχιζούσᾱ teikhizoúsā	τειχίζοντε teikhízonte	τειχίζοντες teikhízontes	τειχίζουσαι teikhízousai	τειχίζοντᾰ teikhízonta
Genitive	τειχίζοντος teikhízontos	τειχιζούσης teikhizoúsēs	τειχίζοντος teikhízontos	τειχιζόντοιν teikhizóntoin	τειχιζούσαιν teikhizoúsain	τειχιζόντοιν teikhizóntoin	τειχιζόντων teikhizóntōn	τειχιζουσῶν teikhizousôn	τειχιζόντων teikhizóntōn
Dative	τειχίζοντῐ teikhízonti	τειχιζούσῃ teikhizoúsēi	τειχίζοντῐ teikhízonti	τειχιζόντοιν teikhizóntoin	τειχιζούσαιν teikhizoúsain	τειχιζόντοιν teikhizóntoin	τειχίζουσῐ / τειχίζουσῐν teikhízousi(n)	τειχιζούσαις teikhizoúsais	τειχίζουσῐ / τειχίζουσῐν teikhízousi(n)
Accusative	τειχίζοντᾰ teikhízonta	τειχίζουσᾰν teikhízousan	τειχίζον teikhízon	τειχίζοντε teikhízonte	τειχιζούσᾱ teikhizoúsā	τειχίζοντε teikhízonte	τειχίζοντᾰς teikhízontas	τειχιζούσᾱς teikhizoúsās	τειχίζοντᾰ teikhízonta
Vocative	τειχίζων teikhízōn	τειχίζουσᾰ teikhízousa	τειχίζον teikhízon	τειχίζοντε teikhízonte	τειχιζούσᾱ teikhizoúsā	τειχίζοντε teikhízonte	τειχίζοντες teikhízontes	τειχίζουσαι teikhízousai	τειχίζοντᾰ teikhízonta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	τειχιζόντως teikhizóntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.