τέρπω

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Hellenic *térpō, from Proto-Indo-European *terp- (“to satisfy”), cognate with German dürfen (“to need”) and obsolete and dialectal British English tharf (“to need”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /tér.pɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈter.po/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈter.po/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈter.po/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈter.po/

Verb

τέρπω • (térpō)

I delight
(passive and middle) I enjoy, I revel

Inflection

Present: τέρπω, τέρπομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τέρπω	τέρπεις	τέρπει	τέρπετον	τέρπετον	τέρπομεν	τέρπετε	τέρπουσῐ(ν)
	subjunctive	τέρπω	τέρπῃς	τέρπῃ	τέρπητον	τέρπητον	τέρπωμεν	τέρπητε	τέρπωσῐ(ν)
	optative	τέρποιμῐ	τέρποις	τέρποι	τέρποιτον	τερποίτην	τέρποιμεν	τέρποιτε	τέρποιεν
	imperative		τέρπε	τερπέτω	τέρπετον	τερπέτων		τέρπετε	τερπόντων
middle/ passive	indicative	τέρπομαι	τέρπῃ, τέρπει	τέρπεται	τέρπεσθον	τέρπεσθον	τερπόμεθᾰ	τέρπεσθε	τέρπονται
	subjunctive	τέρπωμαι	τέρπῃ	τέρπηται	τέρπησθον	τέρπησθον	τερπώμεθᾰ	τέρπησθε	τέρπωνται
	optative	τερποίμην	τέρποιο	τέρποιτο	τέρποισθον	τερποίσθην	τερποίμεθᾰ	τέρποισθε	τέρποιντο
	imperative		τέρπου	τερπέσθω	τέρπεσθον	τερπέσθων		τέρπεσθε	τερπέσθων
		active				middle/passive
infinitive		τέρπειν				τέρπεσθαι
participle	m	τέρπων				τερπόμενος
	f	τέρπουσᾰ				τερπομένη
	n	τέρπον				τερπόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἔτερπον, ἐτερπόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔτερπον	ἔτερπες	ἔτερπε(ν)	ἐτέρπετον	ἐτερπέτην	ἐτέρπομεν	ἐτέρπετε	ἔτερπον
middle/ passive	indicative	ἐτερπόμην	ἐτέρπου	ἐτέρπετο	ἐτέρπεσθον	ἐτερπέσθην	ἐτερπόμεθᾰ	ἐτέρπεσθε	ἐτέρποντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: τέρπον, τερπόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τέρπον	τέρπες	τέρπε(ν)	τέρπετον	τερπέτην	τέρπομεν	τέρπετε	τέρπον
middle/ passive	indicative	τερπόμην	τέρπου	τέρπετο	τέρπεσθον	τερπέσθην	τερπόμε(σ)θᾰ	τέρπεσθε	τέρποντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: τέρπεσκον, τερπεσκόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τέρπεσκον	τέρπεσκες	τέρπεσκε(ν)	τερπέσκετον	τερπεσκέτην	τερπέσκομεν	τερπέσκετε	τέρπεσκον
middle/ passive	indicative	τερπεσκόμην	τερπέσκου	τερπέσκετο	τερπέσκεσθον	τερπεσκέσθην	τερπεσκόμε(σ)θᾰ	τερπέσκεσθε	τερπέσκοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: τέρψω, τέρψομαι, τερφθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τέρψω	τέρψεις	τέρψει	τέρψετον	τέρψετον	τέρψομεν	τέρψετε	τέρψουσῐ(ν)
active	optative	τέρψοιμῐ	τέρψοις	τέρψοι	τέρψοιτον	τερψοίτην	τέρψοιμεν	τέρψοιτε	τέρψοιεν
middle	indicative	τέρψομαι	τέρψῃ, τέρψει	τέρψεται	τέρψεσθον	τέρψεσθον	τερψόμεθᾰ	τέρψεσθε	τέρψονται
middle	optative	τερψοίμην	τέρψοιο	τέρψοιτο	τέρψοισθον	τερψοίσθην	τερψοίμεθᾰ	τέρψοισθε	τέρψοιντο
passive	indicative	τερφθήσομαι	τερφθήσῃ	τερφθήσεται	τερφθήσεσθον	τερφθήσεσθον	τερφθησόμεθᾰ	τερφθήσεσθε	τερφθήσονται
passive	optative	τερφθησοίμην	τερφθήσοιο	τερφθήσοιτο	τερφθήσοισθον	τερφθησοίσθην	τερφθησοίμεθᾰ	τερφθήσοισθε	τερφθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		τέρψειν			τέρψεσθαι		τερφθήσεσθαι
participle	m	τέρψων			τερψόμενος		τερφθησόμενος
	f	τέρψουσᾰ			τερψομένη		τερφθησομένη
	n	τέρψον			τερψόμενον		τερφθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἔτερψᾰ, ἐτερψᾰ́μην, ἐτέρφθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔτερψᾰ	ἔτερψᾰς	ἔτερψε(ν)	ἐτέρψᾰτον	ἐτερψᾰ́την	ἐτέρψᾰμεν	ἐτέρψᾰτε	ἔτερψᾰν
	subjunctive	τέρψω	τέρψῃς	τέρψῃ	τέρψητον	τέρψητον	τέρψωμεν	τέρψητε	τέρψωσῐ(ν)
	optative	τέρψαιμῐ	τέρψειᾰς, τέρψαις	τέρψειε(ν), τέρψαι	τέρψαιτον	τερψαίτην	τέρψαιμεν	τέρψαιτε	τέρψειᾰν, τέρψαιεν
	imperative		τέρψον	τερψᾰ́τω	τέρψᾰτον	τερψᾰ́των		τέρψᾰτε	τερψᾰ́ντων
middle	indicative	ἐτερψᾰ́μην	ἐτέρψω	ἐτέρψᾰτο	ἐτέρψᾰσθον	ἐτερψᾰ́σθην	ἐτερψᾰ́μεθᾰ	ἐτέρψᾰσθε	ἐτέρψᾰντο
	subjunctive	τέρψωμαι	τέρψῃ	τέρψηται	τέρψησθον	τέρψησθον	τερψώμεθᾰ	τέρψησθε	τέρψωνται
	optative	τερψαίμην	τέρψαιο	τέρψαιτο	τέρψαισθον	τερψαίσθην	τερψαίμεθᾰ	τέρψαισθε	τέρψαιντο
	imperative		τέρψαι	τερψᾰ́σθω	τέρψᾰσθον	τερψᾰ́σθων		τέρψᾰσθε	τερψᾰ́σθων
passive	indicative	ἐτέρφθην	ἐτέρφθης	ἐτέρφθη	ἐτέρφθητον	ἐτερφθήτην	ἐτέρφθημεν	ἐτέρφθητε	ἐτέρφθησᾰν
	subjunctive	τερφθῶ	τερφθῇς	τερφθῇ	τερφθῆτον	τερφθῆτον	τερφθῶμεν	τερφθῆτε	τερφθῶσῐ(ν)
	optative	τερφθείην	τερφθείης	τερφθείη	τερφθεῖτον, τερφθείητον	τερφθείτην, τερφθειήτην	τερφθεῖμεν, τερφθείημεν	τερφθεῖτε, τερφθείητε	τερφθεῖεν, τερφθείησᾰν
	imperative		τέρφθητῐ	τερφθήτω	τέρφθητον	τερφθήτων		τέρφθητε	τερφθέντων
		active			middle		passive
infinitive		τέρψαι			τέρψᾰσθαι		τερφθῆναι
participle	m	τέρψᾱς			τερψᾰ́μενος		τερφθείς
	f	τέρψᾱσᾰ			τερψᾰμένη		τερφθεῖσᾰ
	n	τέρψᾰν			τερψᾰ́μενον		τερφθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐτάρφθην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ἐτάρφθην	ἐτάρφθης	ἐτάρφθη	ἐτάρφθητον	ἐταρφθήτην	ἐτάρφθημεν	ἐτάρφθητε	ἐτάρφθησᾰν, ἔταρφθεν
	subjunctive	ταρφθῶ, ταρφθῶμῐ	ταρφθῇς, ταρφθῇσθᾰ	ταρφθῇ, ταρφθῇσῐ	ταρφθῆτον	ταρφθῆτον	ταρφθῶμεν	ταρφθῆτε	ταρφθῶσῐ(ν)
	optative	ταρφθείην	ταρφθείης	ταρφθείη	ταρφθεῖτον, ταρφθείητον	ταρφθείτην, ταρφθειήτην	ταρφθεῖμεν, ταρφθείημεν	ταρφθεῖτε, ταρφθείητε	τάρφθειεν, ταρφθείησᾰν
	imperative		τάρφθητῐ	ταρφθήτω	τάρφθητον	ταρφθήτων		τάρφθητε	ταρφθέντων
							passive
infinitive							ταρφθῆναι/ταρφθήμεναι
participle	m						ταρφθείς
	f						ταρφθεῖσᾰ
	n						ταρφθέν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: τεταρπόμην, ἐτάρπην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	τεταρπόμην	τετάρπεο	τετάρπετο	τετάρπεσθον	τεταρπέσθην	τεταρπόμε(σ)θᾰ	τετάρπεσθε	τετάρποντο
	subjunctive	τετάρπωμαι, τεταρπώμαιμῐ	τετάρπηαι, τετάρπηαι	τετάρπηται, τεταρπήταισῐ	τετάρπησθον	τετάρπησθον	τεταρπώμε(σ)θᾰ	τετάρπησθε	τετάρπωνται
	optative	τεταρποίμην	τετάρποιο	τετάρποιτο	τετάρποισθον	τεταρποίσθην	τεταρποίμε(σ)θᾰ	τετάρποισθε	τεταρποίᾰτο
	imperative		τετάρπεο	τεταρπέσθω	τετάρπεσθον	τεταρπέσθων		τετάρπεσθε	τεταρπέσθων
passive	indicative	ἐτάρπην	ἐτάρπης	ἐτάρπη	ἐτάρπητον	ἐταρπήτην	ἐτάρπημεν	ἐτάρπητε	ἐτάρπησᾰν, ἔταρπεν
	subjunctive	ταρπῶ, ταρπῶμῐ	ταρπῇς, ταρπῇσθᾰ	ταρπῇ, ταρπῇσῐ	ταρπῆτον	ταρπῆτον	ταρπῶμεν	ταρπῆτε	ταρπῶσῐ(ν)
	optative	ταρπείην	ταρπείης	ταρπείη	ταρπεῖτον, ταρπείητον	ταρπείτην, ταρπειήτην	ταρπεῖμεν, ταρπείημεν	ταρπεῖτε, ταρπείητε	τάρπειεν, ταρπείησᾰν
	imperative		τάρπηθῐ	ταρπήτω	τάρπητον	ταρπήτων		τάρπητε	ταρπέντων
					middle		passive
infinitive					τεταρπέσθαι		ταρπῆναι/ταρπήμεναι
participle	m				τεταρπόμενος		ταρπείς
	f				τεταρπομένη		ταρπεῖσᾰ
	n				τεταρπόμενον		ταρπέν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: τάρπην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	τάρπην	τάρπης	τάρπη	τάρπητον	ταρπήτην	τάρπημεν	τάρπητε	τάρπησᾰν, τᾶρπεν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

ἀτερπής (aterpḗs)
Εὐτέρπη (Eutérpē)
τερπικέραυνος (terpikéraunos)
τερπνός (terpnós)
τέρψις (térpsis)
Τερψιχόρη (Terpsikhórē)

References

“τέρπω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
“τέρπω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
“τέρπω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
τέρπω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- allure idem, page 25.
- amuse idem, page 28.
- appeal to idem, page 34.
- attract idem, page 51.
- captivate idem, page 112.
- charm idem, page 126.
- cheer idem, page 128.
- delight idem, page 208.
- enchant idem, page 270.
- enjoy idem, page 275.
- enliven idem, page 275.
- entertain idem, page 277.
- exult idem, page 298.
- fascinate idem, page 308.
- glad idem, page 360.
- gladden idem, page 360.
- indulge idem, page 435.
- interest idem, page 450.
- joy idem, page 464.
- merry idem, page 526.
- please idem, page 619.
- ravish idem, page 674.
- regale idem, page 686.
- rejoice idem, page 689.
- transport idem, page 889.
- treat idem, page 892.

Greek

Etymology

From Ancient Greek τέρπω.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈteɾ.po/
Hyphenation: τέρ‧πω

Verb

τέρπω • (térpo) (past έτερψα, passive τέρπομαι)

(formal) regale, please, delight
Τέρπω τους καλεσμένους με ιστορίες.
Térpo tous kalesménous me istoríes.
I regale the guests with stories.

Conjugation

τέρπω τέρπομαι (active & imperfective passive)

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	τέρπω	τέρψω	τέρπομαι	—
2 sg	τέρπεις	τέρψεις	τέρπεσαι	—
3 sg	τέρπει	τέρψει	τέρπεται	—

1 pl	τέρπουμε, [‑ομε]	τέρψουμε, [‑ομε]	τερπόμαστε	—
2 pl	τέρπετε	τέρψετε	τέρπεστε, {τέρπεσθε}	—
3 pl	τέρπουν[ε]	τέρψουν[ε]	τέρπονται	—

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	έτερπα	έτερψα	τερπόμουν[α], {ετερπόμουν}	—
2 sg	έτερπες	έτερψες	τερπόσουν[α]	—
3 sg	έτερπε	έτερψε	τερπόταν[ε]	—

1 pl	τέρπαμε	τέρψαμε	τερπόμασταν, (‑όμαστε)	—
2 pl	τέρπατε	τέρψατε	τερπόσασταν, (‑όσαστε)	—
3 pl	έτερπαν, [τέρπαν(ε)]	έτερψαν, [τέρψαν(ε)]	τέρπονταν, [τερπόντουσαν]	—

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα τέρπω ➤	θα τέρψω ➤	θα τέρπομαι ➤	— ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα τέρπεις, …	θα τέρψεις, …	θα τέρπεσαι, …	—

	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … τέρψει		—
Past perfect ➤	είχα, είχες, … τέρψει		—
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … τέρψει		—

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	τέρπε	τέρψε	—	τέρψου
2 pl	τέρπετε	τέρψτε	τέρπεστε, {τέρπεσθε}	—

Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	τέρποντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας τέρψει ➤		—

Nonfinite form➤	τέρψει		—


Notes Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

τερπνός (terpnós)
τέρψη f (térpsi)