τέλι

τέλι

Greek

Etymology

From Ottoman Turkish تل‎, from Armenian թել (tʿel, “thread”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈteli/
• Hyphenation: τέ‧λι

Noun

τέλι • (téli) n (plural τέλια)

1. thin wire
2. metallic cord
3. (music) string (metallic, as in guitars, bouzoukis, etc)
   • 1966, Alekos Sakellarios/Giorgos Zampetas, Σήκω χόρεψε συρτάκι:

     Θέλω κέφια, θέλω γέλια, κι η φωνή μου ν’ ακουστεί
     Απ’ του μπουζουκιού τα τέλια έχω απόψε κρεμαστεί.

     I want fun, I want laughter and my voice to be heard
     I have hung myself up by the bouzouki's strings tonight.

Declension

declension of τέλι

	singular	plural
nominative	τέλι •	τέλια •
genitive	τελιού •	τελιών •
accusative	τέλι •	τέλια •
vocative	τέλι •	τέλια •

Synonyms

• σύρμα n (sýrma)
• καλώδιο n (kalódio)