τάλαντο
Greek
Etymology
From Ancient Greek τάλαντον (tálanton, “balance, talent”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtalando/
- Hyphenation: τά‧λα‧ντο
Noun
τάλαντο • (tálanto) n (plural τάλαντα)
- (historical) talent (unit of weight and money used in ancient times in Greece, the Roman Empire, and the Middle East)
- δύο τάλαντα χρυσό ― dýo tálanta chrysó ― two talents of gold
- (formal) talent (marked natural ability or skill)
- Ήταν προικισμένος με ένα σπάνιο τάλαντο. ― Ítan proikisménos me éna spánio tálanto. ― He was endowed with a rare talent.
Declension
declension of τάλαντο
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | τάλαντο • | τάλαντα • |
| genitive | ταλάντου • | ταλάντων • |
| accusative | τάλαντο • | τάλαντα • |
| vocative | τάλαντο • | τάλαντα • |
Derived terms
- ατάλαντος (atálantos, “talentless”)
- ταλαντούχος (talantoúchos, “talented”)
Synonyms
- ταλέντο n (talénto, “talent”) (more usual modern word for sense 2)
- χάρισμα n (chárisma, “gift, talent”)
Related terms
- ταλαντεύω (talantévo, “to oscillate”)
- ταλάντωση f (talántosi, “oscillation”)
- ταλαντωτής m (talantotís, “oscillator”)