σύμβιος

σύμβιος

Ancient Greek

Etymology

From σῠν- (sun-, “together”) +‎ βίος (bíos, “life”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sým.bi.os/ → /ˈsym.bi.os/ → /ˈsim.bi.os/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sým.bi.os/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈsym.bi.os/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈsym.bi.os/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈsym.bi.os/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈsim.bi.os/

Adjective

σῠ́μβῐος • (súmbios) m or f (neuter σῠ́μβῐον); second declension

1. (of plants) living together

Declension

Second declension of σῠ́μβῐος; σῠ́μβῐον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		σῠ́μβῐος súmbios	σῠ́μβῐον súmbion		σῠμβῐ́ω sumbíō	σῠμβῐ́ω sumbíō		σῠ́μβῐοι súmbioi	σῠ́μβῐᾰ súmbia
Genitive		σῠμβῐ́ου sumbíou	σῠμβῐ́ου sumbíou		σῠμβῐ́οιν sumbíoin	σῠμβῐ́οιν sumbíoin		σῠμβῐ́ων sumbíōn	σῠμβῐ́ων sumbíōn
Dative		σῠμβῐ́ῳ sumbíōi	σῠμβῐ́ῳ sumbíōi		σῠμβῐ́οιν sumbíoin	σῠμβῐ́οιν sumbíoin		σῠμβῐ́οις sumbíois	σῠμβῐ́οις sumbíois
Accusative		σῠ́μβῐον súmbion	σῠ́μβῐον súmbion		σῠμβῐ́ω sumbíō	σῠμβῐ́ω sumbíō		σῠμβῐ́ους sumbíous	σῠ́μβῐᾰ súmbia
Vocative		σῠ́μβῐε súmbie	σῠ́μβῐον súmbion		σῠμβῐ́ω sumbíō	σῠμβῐ́ω sumbíō		σῠ́μβῐοι súmbioi	σῠ́μβῐᾰ súmbia
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		σῠμβῐ́ως sumbíōs			σῠμβῐώτερος sumbiṓteros			σῠμβῐώτᾰτος sumbiṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Noun

σῠ́μβῐος • (súmbios) m or f (genitive σῠμβῐ́ου); second declension

1. companion, partner

Declension

Second declension of ὁ, ἡ σῠ́μβῐος; τοῦ, τῆς σῠμβῐ́ου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ, ἡ σῠ́μβῐος ho, hē súmbios	τὼ σῠμβῐ́ω tṑ sumbíō	οἱ, αἱ σῠ́μβῐοι hoi, hai súmbioi
Genitive	τοῦ, τῆς σῠμβῐ́ου toû, tês sumbíou	τοῖν σῠμβῐ́οιν toîn sumbíoin	τῶν σῠμβῐ́ων tôn sumbíōn
Dative	τῷ, τῇ σῠμβῐ́ῳ tôi, têi sumbíōi	σῠμβῐ́οιν sumbíoin	τοῖς, ταῖς σῠμβῐ́οις toîs, taîs sumbíois
Accusative	τὸν, τὴν σῠ́μβῐον tòn, tḕn súmbion	σῠμβῐ́ω sumbíō	τοὺς, τᾱ̀ς σῠμβῐ́ους toùs, tā̀s sumbíous
Vocative	σῠ́μβῐε súmbie	σῠμβῐ́ω sumbíō	σῠ́μβῐοι súmbioi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• συμβία (sumbía)
• συμβιάζομαι (sumbiázomai)
• συμβιότη (sumbiótē)
• συμβιόω (sumbióō)
• συμβίωσις (sumbíōsis)
• συμβιωτάριον (sumbiōtárion)
• συμβιωτέον (sumbiōtéon)
• συμβιωτής (sumbiōtḗs)

 

Further reading

• σύμβιος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• σύμβιος in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• σύμβιος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette