σύζυγος
Greek
Etymology
Inherited from Ancient Greek σύζυγος (súzugos, “mate, yoked together”), from συ(ν) (su(n), “together”) + ζυγός (zugós, “yoke, pair”), from Proto-Indo-European *yewg- (“to join, tie together”).
Noun
σύζυγος • (sýzygos) m or f (plural σύζυγοι)
- spouse (husband or wife)
- (in the plural) couple (husband and wife)
Declension
declension of σύζυγος
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | σύζυγος • | σύζυγοι • |
| genitive | συζύγου • | συζύγων • |
| accusative | σύζυγο • | συζύγους • |
| vocative | σύζυγε • | σύζυγοι • |
Coordinate terms
- άνδρας m (ándras, “husband, man”)
- γυναίκα f (gynaíka, “wife, woman”)
- ζευγάρι n (zevgári, “couple”)
- παντρεμένη f (pantreméni, “married”)
- παντρεμένος m (pantreménos, “married”)
- συντρόφισσα f (syntrófissa, “partner, comrade”)
- σύντροφος m or f (sýntrofos, “partner, comrade”)
- ταίρι n (taíri, “partner”)
Related terms
- συζυγία f (syzygía, “conjugation”)
- συζυγικός (syzygikós, “conjugal, married”, adjective)
- συζώ (syzó, “to live together”)