σύγχυση
Greek
Etymology
Borrowed from Ancient Greek σύγχυσις (súnkhusis), from the verb συγχέω (sunkhéō), composed of συν- (sun-) + χέω (khéō).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsiɲ.çi.si/
- Hyphenation: σύγ‧χυ‧ση
Noun
σύγχυση • (sýnchysi) f (plural συγχύσεις)
- confusion (state of mind or situation characterised by a lack of clarity or order)
Declension
declension of σύγχυση
| case \\ number | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | σύγχυση • | συγχύσεις • | |
| genitive | σύγχυσης • | συγχύσεων • | |
| accusative | σύγχυση • | συγχύσεις • | |
| vocative | σύγχυση • | συγχύσεις • | |
| Also, older or formal genitive singlar: συγχύσεως • | |||
See also
- μπέρδεμα n (bérdema)