σχῆσον
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /skʰɛ̂ː.son/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ˈskʰe.son/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈsxi.son/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈsçi.son/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈsçi.son/
Verb
σχῆσον • (skhêson)
- (Koine) second-person singular aorist active imperative of ἔχω (ékhō)
Participle
σχῆσον • (skhêson)
- neuter nominative/accusative/vocative singular of σχῆσον (skhêson)