σχήσων

σχήσων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /skʰɛ̌ː.sɔːn/ → /ˈsxi.son/ → /ˈsçi.son/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /skʰɛ̌ː.sɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈskʰe.son/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈsxi.son/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈsçi.son/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈsçi.son/

Participle

σχήσων • (skhḗsōn) m (feminine σχήσουσᾰ, neuter σχῆσον); first/third declension

1. future active participle of ἔχω (ékhō)

Inflection

First and third declension of σχήσων; σχήσουσᾰ; σχῆσον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		σχήσων skhḗsōn	σχήσουσᾰ skhḗsousa	σχῆσον skhêson		σχήσοντε skhḗsonte	σχησούσᾱ skhēsoúsā	σχήσοντε skhḗsonte		σχήσοντες skhḗsontes	σχήσουσαι skhḗsousai	σχήσοντᾰ skhḗsonta
Genitive		σχήσοντος skhḗsontos	σχησούσης skhēsoúsēs	σχήσοντος skhḗsontos		σχησόντοιν skhēsóntoin	σχησούσαιν skhēsoúsain	σχησόντοιν skhēsóntoin		σχησόντων skhēsóntōn	σχησουσῶν skhēsousôn	σχησόντων skhēsóntōn
Dative		σχήσοντῐ skhḗsonti	σχησούσῃ skhēsoúsēi	σχήσοντῐ skhḗsonti		σχησόντοιν skhēsóntoin	σχησούσαιν skhēsoúsain	σχησόντοιν skhēsóntoin		σχήσουσῐ / σχήσουσῐν skhḗsousi(n)	σχησούσαις skhēsoúsais	σχήσουσῐ / σχήσουσῐν skhḗsousi(n)
Accusative		σχήσοντᾰ skhḗsonta	σχήσουσᾰν skhḗsousan	σχῆσον skhêson		σχήσοντε skhḗsonte	σχησούσᾱ skhēsoúsā	σχήσοντε skhḗsonte		σχήσοντᾰς skhḗsontas	σχησούσᾱς skhēsoúsās	σχήσοντᾰ skhḗsonta
Vocative		σχήσων skhḗsōn	σχήσουσᾰ skhḗsousa	σχῆσον skhêson		σχήσοντε skhḗsonte	σχησούσᾱ skhēsoúsā	σχήσοντε skhḗsonte		σχήσοντες skhḗsontes	σχήσουσαι skhḗsousai	σχήσοντᾰ skhḗsonta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		σχησόντως skhēsóntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.