σφεδανός

σφεδανός

Ancient Greek

Etymology

The word shares the formation with ἐδανός (edanós), ἰδανός (idanós), σκεπανός (skepanós) and στεγανός (steganós). Together with σφοδρός (sphodrós, “violent”), it may reflect a heteroclitic "r/n" stem, but this is uncertain. Possible Greek cognates are σφαδάζω (sphadázō, “to be strongly moved or excited”) and σφενδόνη (sphendónē, “sling”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /spʰe.da.nós/ → /sɸe.ðaˈnos/ → /sfe.ðaˈnos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /spʰe.da.nós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /spʰe.daˈnos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sɸe.ðaˈnos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sfe.ðaˈnos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sfe.ðaˈnos/

Adjective

σφεδᾰνός • (sphedanós) m (feminine σφεδᾰνή, neuter σφεδᾰνόν); first/second declension

1. vehement, violent, raging

   Synonyms: ἐπῐζᾰ́φελος (epizáphelos), σφοδρός (sphodrós)

Inflection

First and second declension of σφεδᾰνός; σφεδᾰνή; σφεδᾰνόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		σφεδᾰνός sphedanós	σφεδᾰνή sphedanḗ	σφεδᾰνόν sphedanón		σφεδᾰνώ sphedanṓ	σφεδᾰνᾱ́ sphedanā́	σφεδᾰνώ sphedanṓ		σφεδᾰνοί sphedanoí	σφεδᾰναί sphedanaí	σφεδᾰνᾰ́ sphedaná
Genitive		σφεδᾰνοῦ sphedanoû	σφεδᾰνῆς sphedanês	σφεδᾰνοῦ sphedanoû		σφεδᾰνοῖν sphedanoîn	σφεδᾰναῖν sphedanaîn	σφεδᾰνοῖν sphedanoîn		σφεδᾰνῶν sphedanôn	σφεδᾰνῶν sphedanôn	σφεδᾰνῶν sphedanôn
Dative		σφεδᾰνῷ sphedanôi	σφεδᾰνῇ sphedanêi	σφεδᾰνῷ sphedanôi		σφεδᾰνοῖν sphedanoîn	σφεδᾰναῖν sphedanaîn	σφεδᾰνοῖν sphedanoîn		σφεδᾰνοῖς sphedanoîs	σφεδᾰναῖς sphedanaîs	σφεδᾰνοῖς sphedanoîs
Accusative		σφεδᾰνόν sphedanón	σφεδᾰνήν sphedanḗn	σφεδᾰνόν sphedanón		σφεδᾰνώ sphedanṓ	σφεδᾰνᾱ́ sphedanā́	σφεδᾰνώ sphedanṓ		σφεδᾰνούς sphedanoús	σφεδᾰνᾱ́ς sphedanā́s	σφεδᾰνᾰ́ sphedaná
Vocative		σφεδᾰνέ sphedané	σφεδᾰνή sphedanḗ	σφεδᾰνόν sphedanón		σφεδᾰνώ sphedanṓ	σφεδᾰνᾱ́ sphedanā́	σφεδᾰνώ sphedanṓ		σφεδᾰνοί sphedanoí	σφεδᾰναί sphedanaí	σφεδᾰνᾰ́ sphedaná
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		σφεδᾰνῶς sphedanôs				σφεδᾰνώτερος sphedanṓteros				σφεδᾰνώτᾰτος sphedanṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “σφεδανός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• σφεδανός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN