συστέλλω

συστέλλω

Ancient Greek

Etymology

From συν- (sun-, “with, together”) +‎ στέλλω (stéllō, “to dispatch, to send”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sys.tél.lɔː/ → /sysˈtel.lo/ → /sisˈte.lo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sys.tél.lɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sysˈtel.lo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sysˈtel.lo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sysˈtel.lo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sisˈte.lo/

Verb

συστέλλω • (sustéllō)

1. To draw together: shorten sail; to draw in, contract.
   1. To contract, reduce.
      1. To deprive of all the food and drink.
   2. To humble, abase.
   3. (phonology) To lower, make mean; to pronounce (a syllable) short.
2. To wrap closely up, shroud.
   1. To cloak.

Inflection

   Present: συστέλλω, συστέλλομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συστέλλω	συστέλλεις	συστέλλει	συστέλλετον	συστέλλετον	συστέλλομεν	συστέλλετε	συστέλλουσῐ(ν)
	subjunctive	συστέλλω	συστέλλῃς	συστέλλῃ	συστέλλητον	συστέλλητον	συστέλλωμεν	συστέλλητε	συστέλλωσῐ(ν)
	optative	συστέλλοιμῐ	συστέλλοις	συστέλλοι	συστέλλοιτον	συστελλοίτην	συστέλλοιμεν	συστέλλοιτε	συστέλλοιεν
	imperative		σύστελλε	συστελλέτω	συστέλλετον	συστελλέτων		συστέλλετε	συστελλόντων
middle/ passive	indicative	συστέλλομαι	συστέλλῃ, συστέλλει	συστέλλεται	συστέλλεσθον	συστέλλεσθον	συστελλόμεθᾰ	συστέλλεσθε	συστέλλονται
	subjunctive	συστέλλωμαι	συστέλλῃ	συστέλληται	συστέλλησθον	συστέλλησθον	συστελλώμεθᾰ	συστέλλησθε	συστέλλωνται
	optative	συστελλοίμην	συστέλλοιο	συστέλλοιτο	συστέλλοισθον	συστελλοίσθην	συστελλοίμεθᾰ	συστέλλοισθε	συστέλλοιντο
	imperative		συστέλλου	συστελλέσθω	συστέλλεσθον	συστελλέσθων		συστέλλεσθε	συστελλέσθων
		active				middle/passive
infinitive		συστέλλειν				συστέλλεσθαι
participle	m	συστέλλων				συστελλόμενος
	f	συστέλλουσᾰ				συστελλομένη
	n	συστέλλον				συστελλόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: σῠνέστελλον, σῠνεστελλόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνέστελλον	σῠνέστελλες	σῠνέστελλε(ν)	σῠνεστέλλετον	σῠνεστελλέτην	σῠνεστέλλομεν	σῠνεστέλλετε	σῠνέστελλον
middle/ passive	indicative	σῠνεστελλόμην	σῠνεστέλλου	σῠνεστέλλετο	σῠνεστέλλεσθον	σῠνεστελλέσθην	σῠνεστελλόμεθᾰ	σῠνεστέλλεσθε	σῠνεστέλλοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: συστελέω, συστελέομαι, συστᾰλήσομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συστελέω	συστελέεις	συστελέει	συστελέετον	συστελέετον	συστελέομεν	συστελέετε	συστελέουσῐ(ν)
	optative	συστελέοιμῐ	συστελέοις	συστελέοι	συστελέοιτον	συστελεοίτην	συστελέοιμεν	συστελέοιτε	συστελέοιεν
middle	indicative	συστελέομαι	συστελέῃ, συστελέει	συστελέεται	συστελέεσθον	συστελέεσθον	συστελεόμεθᾰ	συστελέεσθε	συστελέονται
	optative	συστελεοίμην	συστελέοιο	συστελέοιτο	συστελέοισθον	συστελεοίσθην	συστελεοίμεθᾰ	συστελέοισθε	συστελέοιντο
passive	indicative	συστᾰλήσομαι	συστᾰλήσῃ	συστᾰλήσεται	συστᾰλήσεσθον	συστᾰλήσεσθον	συστᾰλησόμεθᾰ	συστᾰλήσεσθε	συστᾰλήσονται
	optative	συστᾰλησοίμην	συστᾰλήσοιο	συστᾰλήσοιτο	συστᾰλήσοισθον	συστᾰλησοίσθην	συστᾰλησοίμεθᾰ	συστᾰλήσοισθε	συστᾰλήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		συστελέειν			συστελέεσθαι		συστᾰλήσεσθαι
participle	m	συστελέων			συστελεόμενος		συστᾰλησόμενος
	f	συστελέουσᾰ			συστελεομένη		συστᾰλησομένη
	n	συστελέον			συστελεόμενον		συστᾰλησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: συστελῶ, συστελοῦμαι, συστᾰλήσομαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συστελῶ	συστελεῖς	συστελεῖ	συστελεῖτον	συστελεῖτον	συστελοῦμεν	συστελεῖτε	συστελοῦσῐ(ν)
	optative	συστελοίην, συστελοῖμῐ	συστελοίης, συστελοῖς	συστελοίη, συστελοῖ	συστελοῖτον, συστελοίητον	συστελοίτην, συστελοιήτην	συστελοῖμεν, συστελοίημεν	συστελοῖτε, συστελοίητε	συστελοῖεν, συστελοίησᾰν
middle	indicative	συστελοῦμαι	συστελῇ	συστελεῖται	συστελεῖσθον	συστελεῖσθον	συστελούμεθᾰ	συστελεῖσθε	συστελοῦνται
	optative	συστελοίμην	συστελοῖο	συστελοῖτο	συστελοῖσθον	συστελοίσθην	συστελοίμεθᾰ	συστελοῖσθε	συστελοῖντο
passive	indicative	συστᾰλήσομαι	συστᾰλήσῃ	συστᾰλήσεται	συστᾰλήσεσθον	συστᾰλήσεσθον	συστᾰλησόμεθᾰ	συστᾰλήσεσθε	συστᾰλήσονται
	optative	συστᾰλησοίμην	συστᾰλήσοιο	συστᾰλήσοιτο	συστᾰλήσοισθον	συστᾰλησοίσθην	συστᾰλησοίμεθᾰ	συστᾰλήσοισθε	συστᾰλήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		συστελεῖν			συστελεῖσθαι		συστᾰλήσεσθαι
participle	m	συστελῶν			συστελούμενος		συστᾰλησόμενος
	f	συστελοῦσᾰ			συστελουμένη		συστᾰλησομένη
	n	συστελοῦν			συστελούμενον		συστᾰλησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: σῠνέστειλᾰ, σῠνεστειλᾰ́μην, σῠνεστᾰ́λην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνέστειλᾰ	σῠνέστειλᾰς	σῠνέστειλε(ν)	σῠνεστείλᾰτον	σῠνεστειλᾰ́την	σῠνεστείλᾰμεν	σῠνεστείλᾰτε	σῠνέστειλᾰν
	subjunctive	συστείλω	συστείλῃς	συστείλῃ	συστείλητον	συστείλητον	συστείλωμεν	συστείλητε	συστείλωσῐ(ν)
	optative	συστείλαιμῐ	συστείλειᾰς, συστείλαις	συστείλειε(ν), συστείλαι	συστείλαιτον	συστειλαίτην	συστείλαιμεν	συστείλαιτε	συστείλειᾰν, συστείλαιεν
	imperative		σύστειλον	συστειλᾰ́τω	συστείλᾰτον	συστειλᾰ́των		συστείλᾰτε	συστειλᾰ́ντων
middle	indicative	σῠνεστειλᾰ́μην	σῠνεστείλω	σῠνεστείλᾰτο	σῠνεστείλᾰσθον	σῠνεστειλᾰ́σθην	σῠνεστειλᾰ́μεθᾰ	σῠνεστείλᾰσθε	σῠνεστείλᾰντο
	subjunctive	συστείλωμαι	συστείλῃ	συστείληται	συστείλησθον	συστείλησθον	συστειλώμεθᾰ	συστείλησθε	συστείλωνται
	optative	συστειλαίμην	συστείλαιο	συστείλαιτο	συστείλαισθον	συστειλαίσθην	συστειλαίμεθᾰ	συστείλαισθε	συστείλαιντο
	imperative		σύστειλαι	συστειλᾰ́σθω	συστείλᾰσθον	συστειλᾰ́σθων		συστείλᾰσθε	συστειλᾰ́σθων
passive	indicative	σῠνεστᾰ́λην	σῠνεστᾰ́λης	σῠνεστᾰ́λη	σῠνεστᾰ́λητον	σῠνεστᾰλήτην	σῠνεστᾰ́λημεν	σῠνεστᾰ́λητε	σῠνεστᾰ́λησᾰν
	subjunctive	συστᾰλῶ	συστᾰλῇς	συστᾰλῇ	συστᾰλῆτον	συστᾰλῆτον	συστᾰλῶμεν	συστᾰλῆτε	συστᾰλῶσῐ(ν)
	optative	συστᾰλείην	συστᾰλείης	συστᾰλείη	συστᾰλεῖτον, συστᾰλείητον	συστᾰλείτην, συστᾰλειήτην	συστᾰλεῖμεν, συστᾰλείημεν	συστᾰλεῖτε, συστᾰλείητε	συστᾰλεῖεν, συστᾰλείησᾰν
	imperative		συστᾰ́ληθῐ	συστᾰλήτω	συστᾰ́λητον	συστᾰλήτων		συστᾰ́λητε	συστᾰλέντων
		active			middle		passive
infinitive		συστεῖλαι			συστείλᾰσθαι		συστᾰλῆναι
participle	m	συστείλᾱς			συστειλᾰ́μενος		συστᾰλείς
	f	συστείλᾱσᾰ			συστειλᾰμένη		συστᾰλεῖσᾰ
	n	συστεῖλᾰν			συστειλᾰ́μενον		συστᾰλέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: σῠνεστᾰ́λθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	σῠνεστᾰ́λθην	σῠνεστᾰ́λθης	σῠνεστᾰ́λθη	σῠνεστᾰ́λθητον	σῠνεστᾰλθήτην	σῠνεστᾰ́λθημεν	σῠνεστᾰ́λθητε	σῠνεστᾰ́λθησᾰν
	subjunctive	συστᾰλθῶ	συστᾰλθῇς	συστᾰλθῇ	συστᾰλθῆτον	συστᾰλθῆτον	συστᾰλθῶμεν	συστᾰλθῆτε	συστᾰλθῶσῐ(ν)
	optative	συστᾰλθείην	συστᾰλθείης	συστᾰλθείη	συστᾰλθεῖτον, συστᾰλθείητον	συστᾰλθείτην, συστᾰλθειήτην	συστᾰλθεῖμεν, συστᾰλθείημεν	συστᾰλθεῖτε, συστᾰλθείητε	συστᾰλθεῖεν, συστᾰλθείησᾰν
	imperative		συστᾰ́λθητῐ	συστᾰλθήτω	συστᾰ́λθητον	συστᾰλθήτων		συστᾰ́λθητε	συστᾰλθέντων
							passive
infinitive							συστᾰλθῆναι
participle	m						συστᾰλθείς
	f						συστᾰλθεῖσᾰ
	n						συστᾰλθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: σῠνέστᾰλκᾰ, σῠνέστᾰλμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνέστᾰλκᾰ	σῠνέστᾰλκᾰς	σῠνέστᾰλκε(ν)	σῠνεστᾰ́λκᾰτον	σῠνεστᾰ́λκᾰτον	σῠνεστᾰ́λκᾰμεν	σῠνεστᾰ́λκᾰτε	σῠνεστᾰ́λκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	σῠνεστᾰ́λκω	σῠνεστᾰ́λκῃς	σῠνεστᾰ́λκῃ	σῠνεστᾰ́λκητον	σῠνεστᾰ́λκητον	σῠνεστᾰ́λκωμεν	σῠνεστᾰ́λκητε	σῠνεστᾰ́λκωσῐ(ν)
	optative	σῠνεστᾰ́λκοιμῐ, σῠνεστᾰλκοίην	σῠνεστᾰ́λκοις, σῠνεστᾰλκοίης	σῠνεστᾰ́λκοι, σῠνεστᾰλκοίη	σῠνεστᾰ́λκοιτον	σῠνεστᾰλκοίτην	σῠνεστᾰ́λκοιμεν	σῠνεστᾰ́λκοιτε	σῠνεστᾰ́λκοιεν
	imperative		σῠνέστᾰλκε	σῠνεστᾰλκέτω	σῠνεστᾰ́λκετον	σῠνεστᾰλκέτων		σῠνεστᾰ́λκετε	σῠνεστᾰλκόντων
middle/ passive	indicative	σῠνέστᾰλμαι	σῠνέστᾰλσαι	σῠνέστᾰλται	σῠνέστᾰλθον	σῠνέστᾰλθον	σῠνεστᾰ́λμεθᾰ	σῠνέστᾰλθε	σῠνεστᾰ́λᾰται
	subjunctive	σῠνεστᾰλμένος ὦ	σῠνεστᾰλμένος ᾖς	σῠνεστᾰλμένος ᾖ	σῠνεστᾰλμένω ἦτον	σῠνεστᾰλμένω ἦτον	σῠνεστᾰλμένοι ὦμεν	σῠνεστᾰλμένοι ἦτε	σῠνεστᾰλμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	σῠνεστᾰλμένος εἴην	σῠνεστᾰλμένος εἴης	σῠνεστᾰλμένος εἴη	σῠνεστᾰλμένω εἴητον/εἶτον	σῠνεστᾰλμένω εἰήτην/εἴτην	σῠνεστᾰλμένοι εἴημεν/εἶμεν	σῠνεστᾰλμένοι εἴητε/εἶτε	σῠνεστᾰλμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		σῠνέστᾰλσο	σῠνεστᾰ́λθω	σῠνέστᾰλθον	σῠνεστᾰ́λθων		σῠνέστᾰλθε	σῠνεστᾰ́λθων
		active				middle/passive
infinitive		σῠνεστᾰλκέναι				σῠνεστᾰ́λθαι
participle	m	σῠνεστᾰλκώς				σῠνεστᾰλμένος
	f	σῠνεστᾰλκυῖᾰ				σῠνεστᾰλμένη
	n	σῠνεστᾰλκός				σῠνεστᾰλμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: σῠνεστᾰ́λκειν, σῠνεστᾰ́λμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνεστᾰ́λκειν, σῠνεστᾰ́λκη	σῠνεστᾰ́λκεις, σῠνεστᾰ́λκης	σῠνεστᾰ́λκει(ν)	σῠνεστᾰ́λκετον	σῠνεστᾰλκέτην	σῠνεστᾰ́λκεμεν	σῠνεστᾰ́λκετε	σῠνεστᾰ́λκεσᾰν
middle/ passive	indicative	σῠνεστᾰ́λμην	σῠνέστᾰλσο	σῠνέστᾰλτο	σῠνέστᾰλθον	σῠνεστᾰ́λθην	σῠνεστᾰ́λμεθᾰ	σῠνέστᾰλθε	σῠνεστᾰ́λᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• συστολή (sustolḗ)

 

References

• “συστέλλω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press