συντρίβω
Greek
Etymology
Learned, from Ancient Greek συντρίβω (suntríbō). Morphologically, from συν- (“together”) + τρίβω (“grate, grind”).
Pronunciation
- IPA(key): /sinˈdri.vo/
- Hyphenation: συν‧τρί‧βω
Verb
συντρίβω • (syntrívo) (simple past συνέτριψα, σύντριψα, passive συντρίβομαι)
- shatter, crush
- Synonyms: συνθλίβω (synthlívo), κομματιάζω (kommatiázo), θρυμματίζω (thrymmatízo), θραύω (thrávo)
- (figuratively) beat, win completely (of a battle, conflict)
- Synonyms: διαλύω (dialýo), εξουδετερώνω (exoudeteróno), εξοντώνω (exontóno)
- (figuratively) cause deep sorrow, to cause someone to be devastated
- Synonym: καταρρακώνω (katarrakóno)
Conjugation
συντρίβω συντρίβομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | συντρίβω | συντρίψω | συντρίβομαι | συντριφτώ2, συντριφθώ, {συντριβώ}3 |
| 2 sg | συντρίβεις | συντρίψεις | συντρίβεσαι | συντριφτείς, συντριφθείς, {συντριβείς} |
| 3 sg | συντρίβει | συντρίψει | συντρίβεται | συντριφτεί, συντριφθεί, {συντριβεί} |
| 1 pl | συντρίβουμε, [‑ομε] | συντρίψουμε, [‑ομε] | συντριβόμαστε | συντριφτούμε, συντριφθούμε, {συντριβούμε} |
| 2 pl | συντρίβετε | συντρίψετε | συντρίβεστε, συντρίβεσθε, (συντριβόσαστε) | συντριφτείτε, συντριφθείτε, {συντριβείτε} |
| 3 pl | συντρίβουν(ε) | συντρίψουν(ε) | συντρίβονται | συντριφτούν(ε), συντριφθούν, {συντριβούν} |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | συνέτριβα | συνέτριψα, (σύντριψα)1 | συντριβόμουν(α) | συντρίφτηκα2, συντρίφθηκα, [{συνετρίβην}]3 |
| 2 sg | συνέτριβες | συνέτριψες, σύντριψες | συντριβόσουν(α) | συντρίφτηκες, συντρίφθηκες, [{συνετρίβης}] |
| 3 sg | συνέτριβε | συνέτριψε, σύντριψε | συντριβόταν(ε) | συντρίφτηκε, συντρίφθηκε, {συνετρίβη} |
| 1 pl | συντρίβαμε | συντρίψαμε | συντριβόμασταν, (‑όμαστε) | συντριφτήκαμε, συντριφθήκαμε, [{συνετρίβημεν}] |
| 2 pl | συντρίβατε | συντρίψατε | συντριβόσασταν, (‑όσαστε) | συντριφτήκατε, συντριφθήκατε, [{συνετρίβητε}] |
| 3 pl | συνέτριβαν, συντρίβαν(ε) | συνέτριψαν, συντρίψαν(ε), σύντριψαν | συντρίβονταν, (συντριβόντουσαν) | συντρίφτηκαν, συντριφτήκανε, συντρίφθηκαν, {συνετρίβησαν} |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα συντρίβω ➤ | θα συντρίψω ➤ | θα συντρίβομαι ➤ | θα συντριφτώ2, συντριφθώ, {συντριβώ}3 ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα συντρίβεις, … | θα συντρίψεις, … | θα συντρίβεσαι, … | θα συντριφτείς, συντριφθείς, {συντριβείς} |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … συντρίψει | έχω, έχεις, ... συντριφτεί2, συντριφθεί, {συντριβεί}3 είμαι, είσαι, … συντριμμένος, ‑η, ‑ο / συντετριμμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … συντρίψει | είχα, είχες, ... συντριφτεί, συντριφθεί, {συντριβεί} ήμουν, ήσουν, … συντριμμένος, ‑η, ‑ο / συντετριμμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … συντρίψει | θα έχω, θα έχεις, ... συντριφτεί, συντριφθεί, {συντριβεί} θα είμαι, θα είσαι, … συντριμμένος, ‑η, ‑ο / συντετριμμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | σύντριβε | σύντριψε | — | συντρίψου |
| 2 pl | συντρίβετε | συντρίψτε | συντρίβεστε, συντρίβεσθε | συντριφτείτε2, συντριφθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | συντρίβοντας ➤ | συντριβόμενος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας συντρίψει ➤ | συντριμμένος, ‑η, ‑o {συντετριμμένος, ‑η, ‑o}4 ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | συντρίψει | συντριφτεί2, (συντριφθεί), {συντριβεί}3 | ||
| Notes Appendix:Greek verbs | 1. Forms without the internal augment -έ- (συν-έ-) are colloquial and more rare. 2. Passive forms with -φτ- are colloquial. The -φθ- are formal. 3. Passive forms with -β- are very formal, as in the ancient aorist συνετρίβην from the conjugation of συντρίβω. In Modern Greek, found in the 3rd persons (all persons included here, for reference). 4. Passive perfect participles: συντριμμένος (“shattered”) and the formal ancient with reduplication "τ+ε‑τ-" συντετριμμένος (“devasted”) • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Derived terms
- συντριμμένος (syntrimménos, “shattered, devasted”, participle)
- συντετριμμένος (syntetrimménos, “devasted”, participle with reduplication) (formal)
Related terms
- ασύντριπτος (asýntriptos, “uncrashed, invincible”), ασύντριφτος
- συντριβή f (syntriví, “a crash, smash”)
- σύντριμμα n (sýntrimma, “crashed material, usually stones”)
- συντρίμμι n (syntrímmi, “wreckage, debris”) (usually in the plural)
- συντριπτικός (syntriptikós, “crashing, overwhelming”)
- and see: τρίβω (trívo, “grate, grind”)