συντίθημι

συντίθημι

Ancient Greek

Alternative forms

• ξυντίθημι (xuntíthēmi) – Old Attic

Etymology

συν- (sun-) +‎ τίθημι (títhēmi)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /syn.tí.tʰɛː.mi/ → /synˈti.θi.mi/ → /sinˈdi.θi.mi/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /syn.tí.tʰɛː.mi/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /synˈti.tʰe̝.mi/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /synˈti.θi.mi/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /synˈti.θi.mi/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sinˈdi.θi.mi/

Verb

συντίθημῐ • (suntíthēmi)

1. to assemble, put together

Conjugation

   Present: συντῐ́θημῐ, συντῐ́θεμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συντῐ́θημῐ	συντῐ́θης	συντῐ́θησῐ(ν)	συντῐ́θετον	συντῐ́θετον	συντῐ́θεμεν	συντῐ́θετε	συντῐθέᾱσῐ(ν)
	subjunctive	συντῐθῶ	συντῐθῇς	συντῐθῇ	συντῐθῆτον	συντῐθῆτον	συντῐθῶμεν	συντῐθῆτε	συντῐθῶσῐ(ν)
	optative	συντῐθείην	συντῐθείης	συντῐθείη	συντῐθεῖτον, συντῐθείητον	συντῐθείτην, συντῐθειήτην	συντῐθεῖμεν, συντῐθείημεν	συντῐθεῖτε, συντῐθείητε	συντῐθεῖεν, συντῐθείησᾰν
	imperative		συντῐ́θει	συντῐθέτω	συντῐ́θετον	συντῐθέτων		συντῐ́θετε	συντῐθέντων
middle/ passive	indicative	συντῐ́θεμαι	συντῐ́θεσαι	συντῐ́θεται	συντῐ́θεσθον	συντῐ́θεσθον	συντῐθέμεθᾰ	συντῐ́θεσθε	συντῐ́θενται
	subjunctive	συντῐθῶμαι	συντῐθῇ	συντῐθῆται	συντῐθῆσθον	συντῐθῆσθον	συντῐθώμεθᾰ	συντῐθῆσθε	συντῐθῶνται
	optative	συντῐθείμην	συντῐθεῖο	συντῐθεῖτο, συντῐθοῖτο	συντῐθεῖσθον, συντῐθοῖσθον	συντῐθείσθην, συντῐθοίσθην	συντῐθείμεθᾰ, συντῐθοίμεθᾰ	συντῐθεῖσθε, συντῐθοῖσθε	συντῐθεῖντο, συντῐθοῖντο
	imperative		συντῐ́θεσο	συντῐθέσθω	συντῐ́θεσθον	συντῐθέσθων		συντῐ́θεσθε	συντῐθέσθων
		active				middle/passive
infinitive		συντῐθέναι				συντῐ́θεσθαι
participle	m	συντῐθείς				συντῐθέμενος
	f	συντῐθεῖσᾰ				συντῐθεμένη
	n	συντῐθέν				συντῐθέμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: συντῐθέμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	συντῐθέμην	συντῐ́θεσο	συντῐ́θετο	συντῐ́θεσθον	συντῐθέσθην	συντῐθέμε(σ)θᾰ	συντῐ́θεσθε	συντῐ́θεντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: συντεθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	συντεθήσομαι	συντεθήσῃ	συντεθήσεται	συντεθήσεσθον	συντεθήσεσθον	συντεθησόμεθᾰ	συντεθήσεσθε	συντεθήσονται
	optative	συντεθησοίμην	συντεθήσοιο	συντεθήσοιτο	συντεθήσοισθον	συντεθησοίσθην	συντεθησοίμεθᾰ	συντεθήσοισθε	συντεθήσοιντο
							passive
infinitive							συντεθήσεσθαι
participle	m						συντεθησόμενος
	f						συντεθησομένη
	n						συντεθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: συνέθετον, συνεθέμην, συνετέθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative				συνέθετον	συνεθέτην	συνέθεμεν	συνέθετε	συνέθεσᾰν
	subjunctive	συνθῶ	συνθῇς	συνθῇ	συνθῆτον	συνθῆτον	συνθῶμεν	συνθῆτε	συνθῶσῐ(ν)
	optative	συνθείην	συνθείης	συνθείη	συνθεῖτον, συνθείητον	συνθείτην, συνθειήτην	συνθεῖμεν, συνθείημεν	συνθεῖτε, συνθείητε	συνθεῖεν, συνθείησᾰν
	imperative		σῦνθες	συνθέτω	σύνθετον	συνθέτων		σύνθετε	συνθέντων
middle	indicative	συνεθέμην	συνέθεο, συνέθευ	συνέθετο	συνέθεσθον	συνεθέσθην	συνεθέμεθᾰ	συνέθεσθε	συνέθεντο
	subjunctive	συνθῶμαι	συνθῇ	συνθῆται	συνθῆσθον	συνθῆσθον	συνθώμεθᾰ	συνθῆσθε	συνθῶνται
	optative	συνθείμην	συνθεῖο	συνθεῖτο, συνθοῖτο	συνθεῖσθον	συνθείσθην	συνθείμεθᾰ	συνθεῖσθε	συνθεῖντο
	imperative		σύνθου	συνθέσθω	σύνθεσθον	συνθέσθων		σύνθεσθε	συνθέσθων
passive	indicative	συνετέθην	συνετέθης	συνετέθη	συνετέθητον	συνετεθήτην	συνετέθημεν	συνετέθητε	συνετέθησᾰν
	subjunctive	συντεθῶ	συντεθῇς	συντεθῇ	συντεθῆτον	συντεθῆτον	συντεθῶμεν	συντεθῆτε	συντεθῶσῐ(ν)
	optative	συντεθείην	συντεθείης	συντεθείη	συντεθεῖτον, συντεθείητον	συντεθείτην, συντεθειήτην	συντεθεῖμεν, συντεθείημεν	συντεθεῖτε, συντεθείητε	συντεθεῖεν, συντεθείησᾰν
	imperative		συντέθηθῐ	συντεθήτω	συντέθητον	συντεθήτων		συντέθητε	συντεθέντων
		active			middle		passive
infinitive		συνθεῖναι			συνθέσθαι		συντεθῆναι
participle	m	συνθείς			συνθέμενος		συντεθείς
	f	συνθεῖσᾰ			συνθεμένη		συντεθεῖσᾰ
	n	συνθέν			συνθέμενον		συντεθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: συνθέμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	συνθέμην	σύνθεο	σύνθετο	σύνθεσθον	συνθέσθην	συνθέμε(σ)θᾰ	σύνθεσθε	σύνθεντο
	subjunctive	συνθῶμαι, συνθῶμαιμῐ	συνθῇ, συνθῇ	συνθῆται, συνθῆταισῐ	συνθῆσθον	συνθῆσθον	συνθώμε(σ)θᾰ	συνθῆσθε	συνθῶνται
	optative	συνθείμην	συνθεῖο	συνθεῖτο, συνθοῖτο	συνθεῖσθον	συνθείσθην	συνθείμε(σ)θᾰ	συνθεῖσθε	συνθείᾰτο
	imperative		σύνθεο	συνθέσθω	σύνθεσθον	συνθέσθων		σύνθεσθε	συνθέσθων
					middle
infinitive					συνθέσθαι
participle	m				συνθέμενος
	f				συνθεμένη
	n				συνθέμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: συνέθηκᾰ, συνεθηκᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συνέθηκᾰ	συνέθηκᾰς	συνέθηκε(ν)	συνεθήκᾰτον	συνεθηκᾰ́την	συνεθήκᾰμεν	συνεθήκᾰτε	συνέθηκᾰν
	subjunctive	συνθήκω	συνθήκῃς	συνθήκῃ	συνθήκητον	συνθήκητον	συνθήκωμεν	συνθήκητε	συνθήκωσῐ(ν)
	optative	συνθήκαιμῐ	συνθήκειᾰς, συνθήκαις	συνθήκειε(ν), συνθήκαι	συνθήκαιτον	συνθηκαίτην	συνθήκαιμεν	συνθήκαιτε	συνθήκειᾰν, συνθήκαιεν
	imperative		σύνθηκον	συνθηκᾰ́τω	συνθήκᾰτον	συνθηκᾰ́των		συνθήκᾰτε	συνθηκᾰ́ντων
middle	indicative	συνεθηκᾰ́μην	συνεθήκω	συνεθήκᾰτο	συνεθήκᾰσθον	συνεθηκᾰ́σθην	συνεθηκᾰ́μεθᾰ	συνεθήκᾰσθε	συνεθήκᾰντο
	subjunctive	συνθήκωμαι	συνθήκῃ	συνθήκηται	συνθήκησθον	συνθήκησθον	συνθηκώμεθᾰ	συνθήκησθε	συνθήκωνται
	optative	συνθηκαίμην	συνθήκαιο	συνθήκαιτο	συνθήκαισθον	συνθηκαίσθην	συνθηκαίμεθᾰ	συνθήκαισθε	συνθήκαιντο
	imperative		σύνθηκαι	συνθηκᾰ́σθω	συνθήκᾰσθον	συνθηκᾰ́σθων		συνθήκᾰσθε	συνθηκᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		συνθῆκαι			συνθήκᾰσθαι
participle	m	συνθήκᾱς			συνθηκᾰ́μενος
	f	συνθήκᾱσᾰ			συνθηκᾰμένη
	n	συνθῆκᾰν			συνθηκᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: συντέθειμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	συντέθειμαι	συντέθεισαι	συντέθειται	συντέθεισθον	συντέθεισθον	συντεθείμεθᾰ	συντέθεισθε	συντέθεινται
	subjunctive	συντεθειμένος ὦ	συντεθειμένος ᾖς	συντεθειμένος ᾖ	συντεθειμένω ἦτον	συντεθειμένω ἦτον	συντεθειμένοι ὦμεν	συντεθειμένοι ἦτε	συντεθειμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	συντεθειμένος εἴην	συντεθειμένος εἴης	συντεθειμένος εἴη	συντεθειμένω εἴητον/εἶτον	συντεθειμένω εἰήτην/εἴτην	συντεθειμένοι εἴημεν/εἶμεν	συντεθειμένοι εἴητε/εἶτε	συντεθειμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		συντέθεισο	συντεθείσθω	συντέθεισθον	συντεθείσθων		συντέθεισθε	συντεθείσθων
infinitive						συντεθεῖσθαι
participle	m					συντεθειμένος
	f					συντεθειμένη
	n					συντεθειμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• σύνθεσις (súnthesis)
• συνθήκη (sunthḗkē)

 

See also

• σύγκειμαι (súnkeimai) – functions as the passive of συντίθημι (suntíthēmi)

Further reading

• “συντίθημι”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• συντίθημι in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• συντίθημι in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “συντίθημι”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “συντίθημι”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • agree idem, page 19.
  • arrange idem, page 41.
  • bargain idem, page 63.
  • combine idem, page 144.
  • compile idem, page 151.
  • compose idem, page 152.
  • compound idem, page 153.
  • compromise idem, page 153.
  • concoct idem, page 156.
  • construct idem, page 165.
  • contract idem, page 169.
  • contrive idem, page 170.
  • covenant idem, page 180.
  • devise idem, page 220.
  • fabricate idem, page 299.
  • form idem, page 338.
  • frame idem, page 342.
  • indite idem, page 434.
  • lump idem, page 504.
  • make idem, page 508.
  • piece idem, page 611.
  • plan idem, page 617.
  • plot idem, page 621.
  • put idem, page 660.
  • settle idem, page 758.
  • stipulate idem, page 818.