συν

συν

See also: σύν, συν-, and Appendix:Variations of "sun"

Greek

Etymology

From Ancient Greek σύν (sún).

Noun

συν • (syn) n (indeclinable)

1. plus
   1. positive quantity
   2. useful addition
   3. (arithmetic) plus sign

      πέντε συν ένα ίσον έξι (five plus one equals six)

Synonyms

• (arithmetic) και (kai)

See also

• πλην n (plin, “minus sign”)

Preposition

συν • (syn) (+ accusative)

1. plus

Symbol

συν • (syn)

1. (trigonometry) cos, the symbol for συνημίτονο the trigonometric function cosine

See also

τριγωνομετρικές συναρτήσεις (trigonometrikés synartíseis, “trigonometric functions”)

• sin = ημίτονο (imítono), ημ (im)
• cos = συνημίτονο (synimítono), συν (syn)
• tan = εφαπτομένη (efaptoméni), εφ (ef)

• cot = συνεφαπτομένη (synefaptoméni), σφ (sf)
• cosec = συντέμνουσα (syntémnousa), στεμ (stem)
• sec = τέμνουσα (témnousa), τεμ (tem)

Further reading

• Τριγωνομετρική συνάρτηση on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el