συμμένω

Ancient Greek

From συν- (sun-) +‎ μένω (ménō).

συμμένω • (summénō)

Present: σῠμμένω

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠμμένω	σῠμμένεις	σῠμμένει	σῠμμένετον	σῠμμένετον	σῠμμένομεν	σῠμμένετε	σῠμμένουσῐ(ν)
	subjunctive	σῠμμένω	σῠμμένῃς	σῠμμένῃ	σῠμμένητον	σῠμμένητον	σῠμμένωμεν	σῠμμένητε	σῠμμένωσῐ(ν)
	optative	σῠμμένοιμῐ	σῠμμένοις	σῠμμένοι	σῠμμένοιτον	σῠμμενοίτην	σῠμμένοιμεν	σῠμμένοιτε	σῠμμένοιεν
	imperative		σῠ́μμενε	σῠμμενέτω	σῠμμένετον	σῠμμενέτων		σῠμμένετε	σῠμμενόντων
		active
infinitive		σῠμμένειν
participle	m	σῠμμένων
	f	σῠμμένουσᾰ
	n	σῠμμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: σῠνέμενον

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνέμενον	σῠνέμενες	σῠνέμενε(ν)	σῠνεμένετον	σῠνεμενέτην	σῠνεμένομεν	σῠνεμένετε	σῠνέμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: σῠμμενέω (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠμμενέω	σῠμμενέεις	σῠμμενέει	σῠμμενέετον	σῠμμενέετον	σῠμμενέομεν	σῠμμενέετε	σῠμμενέουσῐ(ν)
active	optative	σῠμμενέοιμῐ	σῠμμενέοις	σῠμμενέοι	σῠμμενέοιτον	σῠμμενεοίτην	σῠμμενέοιμεν	σῠμμενέοιτε	σῠμμενέοιεν
		active
infinitive		σῠμμενέειν
participle	m	σῠμμενέων
	f	σῠμμενέουσᾰ
	n	σῠμμενέον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: σῠμμενῶ (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠμμενῶ	σῠμμενεῖς	σῠμμενεῖ	σῠμμενεῖτον	σῠμμενεῖτον	σῠμμενοῦμεν	σῠμμενεῖτε	σῠμμενοῦσῐ(ν)
active	optative	σῠμμενοίην, σῠμμενοῖμῐ	σῠμμενοίης, σῠμμενοῖς	σῠμμενοίη, σῠμμενοῖ	σῠμμενοῖτον, σῠμμενοίητον	σῠμμενοίτην, σῠμμενοιήτην	σῠμμενοῖμεν, σῠμμενοίημεν	σῠμμενοῖτε, σῠμμενοίητε	σῠμμενοῖεν, σῠμμενοίησᾰν
		active
infinitive		σῠμμενεῖν
participle	m	σῠμμενῶν
	f	σῠμμενοῦσᾰ
	n	σῠμμενοῦν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: σῠνέμεινᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠνέμεινᾰ	σῠνέμεινᾰς	σῠνέμεινε(ν)	σῠνεμείνᾰτον	σῠνεμεινᾰ́την	σῠνεμείνᾰμεν	σῠνεμείνᾰτε	σῠνέμεινᾰν
	subjunctive	σῠμμείνω	σῠμμείνῃς	σῠμμείνῃ	σῠμμείνητον	σῠμμείνητον	σῠμμείνωμεν	σῠμμείνητε	σῠμμείνωσῐ(ν)
	optative	σῠμμείναιμῐ	σῠμμείνειᾰς, σῠμμείναις	σῠμμείνειε(ν), σῠμμείναι	σῠμμείναιτον	σῠμμειναίτην	σῠμμείναιμεν	σῠμμείναιτε	σῠμμείνειᾰν, σῠμμείναιεν
	imperative		σῠ́μμεινον	σῠμμεινᾰ́τω	σῠμμείνᾰτον	σῠμμεινᾰ́των		σῠμμείνᾰτε	σῠμμεινᾰ́ντων
		active
infinitive		σῠμμεῖναι
participle	m	σῠμμείνᾱς
	f	σῠμμείνᾱσᾰ
	n	σῠμμεῖνᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: σῠμμεμένηκᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σῠμμεμένηκᾰ	σῠμμεμένηκᾰς	σῠμμεμένηκε(ν)	σῠμμεμενήκᾰτον	σῠμμεμενήκᾰτον	σῠμμεμενήκᾰμεν	σῠμμεμενήκᾰτε	σῠμμεμενήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	σῠμμεμενήκω	σῠμμεμενήκῃς	σῠμμεμενήκῃ	σῠμμεμενήκητον	σῠμμεμενήκητον	σῠμμεμενήκωμεν	σῠμμεμενήκητε	σῠμμεμενήκωσῐ(ν)
	optative	σῠμμεμενήκοιμῐ, σῠμμεμενηκοίην	σῠμμεμενήκοις, σῠμμεμενηκοίης	σῠμμεμενήκοι, σῠμμεμενηκοίη	σῠμμεμενήκοιτον	σῠμμεμενηκοίτην	σῠμμεμενήκοιμεν	σῠμμεμενήκοιτε	σῠμμεμενήκοιεν
	imperative		σῠμμεμένηκε	σῠμμεμενηκέτω	σῠμμεμενήκετον	σῠμμεμενηκέτων		σῠμμεμενήκετε	σῠμμεμενηκόντων
		active
infinitive		σῠμμεμενηκέναι
participle	m	σῠμμεμενηκώς
	f	σῠμμεμενηκυῖᾰ
	n	σῠμμεμενηκός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.