συλλέκτης
Greek
Etymology
From Hellenistic Koine Greek συλλέκτης, from συλλέγω (sullégō, “collect”). Morphologically, from συλ- (συν-) (“plus”) + λέγω (“ancient sense: choose”) Sense collector of items, semantic loan from French collectionneur. Sense apparatus for collection, semantic loan from French collecteur.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /siˈle.ktis/
- Hyphenation: συλ‧λέ‧κτης
Noun
συλλέκτης • (sylléktis) m (plural συλλέκτες, feminine συλλέκτρια)
- collector (person who collects things)
- collector (apparatus for collecting things)
- ηλιακός συλλέκτης (solar collector)
Declension
declension of συλλέκτης
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | συλλέκτης • | συλλέκτες • |
| genitive | συλλέκτη • | συλλεκτών • |
| accusative | συλλέκτη • | συλλέκτες • |
| vocative | συλλέκτη • | συλλέκτες • |
Related terms
- αρχαιοσυλλέκτης m (archaiosylléktis, “collector of ancient art”)
- βιβλιοσυλλέκτης m (vivliosylléktis, “collector of books”)
- καπνοσυλλέκτης m (kapnosylléktis, “apparatus of chimneys for collecting soot”)
- καρποσυλλέκτης m (karposylléktis, “fruit gatherer”)
- λιποσυλλέκτης m (liposylléktis, “apparatus for collecting fat”)
- ναρκοσυλλέκτης m (narkosylléktis, “specialist for collecting mines”)
- ρητινοσυλλέκτης m (ritinosylléktis, “resin collector”)
- τροφοσυλλέκτης m (trofosylléktis, “food gatherer”)
- and see Derivatives of λέγω
References
- συλλέκτης in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.