συγκρουόμενος
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /syŋ.kroː.ó.me.nos/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /syŋ.kruˈo.mɛ.nos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /syŋ.kruˈo.me.nos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /syŋ.ɡruˈo.me.nos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /siŋ.ɡruˈo.me.nos/
Participle
σῠγκρουόμενος • (sunkrouómenos) m (feminine σῠγκρουομένη, neuter σῠγκρουόμενον)
- present mediopassive participle of σῠγκρούομαι (sunkroúomai)
Declension
First and second declension of σῠγκρουόμενος; σῠγκρουομένη; σῠγκρουόμενον (Attic)
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | σῠγκρουόμενος sunkrouómenos | σῠγκρουομένη sunkrouoménē | σῠγκρουόμενον sunkrouómenon | σῠγκρουομένω sunkrouoménō | σῠγκρουομένᾱ sunkrouoménā | σῠγκρουομένω sunkrouoménō | σῠγκρουόμενοι sunkrouómenoi | σῠγκρουόμεναι sunkrouómenai | σῠγκρουόμενᾰ sunkrouómena | |||||
Genitive | σῠγκρουομένου sunkrouoménou | σῠγκρουομένης sunkrouoménēs | σῠγκρουομένου sunkrouoménou | σῠγκρουομένοιν sunkrouoménoin | σῠγκρουομέναιν sunkrouoménain | σῠγκρουομένοιν sunkrouoménoin | σῠγκρουομένων sunkrouoménōn | σῠγκρουομένων sunkrouoménōn | σῠγκρουομένων sunkrouoménōn | |||||
Dative | σῠγκρουομένῳ sunkrouoménōi | σῠγκρουομένῃ sunkrouoménēi | σῠγκρουομένῳ sunkrouoménōi | σῠγκρουομένοιν sunkrouoménoin | σῠγκρουομέναιν sunkrouoménain | σῠγκρουομένοιν sunkrouoménoin | σῠγκρουομένοις sunkrouoménois | σῠγκρουομέναις sunkrouoménais | σῠγκρουομένοις sunkrouoménois | |||||
Accusative | σῠγκρουόμενον sunkrouómenon | σῠγκρουομένην sunkrouoménēn | σῠγκρουόμενον sunkrouómenon | σῠγκρουομένω sunkrouoménō | σῠγκρουομένᾱ sunkrouoménā | σῠγκρουομένω sunkrouoménō | σῠγκρουομένους sunkrouoménous | σῠγκρουομένᾱς sunkrouoménās | σῠγκρουόμενᾰ sunkrouómena | |||||
Vocative | σῠγκρουόμενε sunkrouómene | σῠγκρουομένη sunkrouoménē | σῠγκρουόμενον sunkrouómenon | σῠγκρουομένω sunkrouoménō | σῠγκρουομένᾱ sunkrouoménā | σῠγκρουομένω sunkrouoménō | σῠγκρουόμενοι sunkrouómenoi | σῠγκρουόμεναι sunkrouómenai | σῠγκρουόμενᾰ sunkrouómena | |||||
Notes: |
|
Greek
Etymology
Present participle of συγκρούομαι (sygkroúomai) (“to collide, be in conflict”), a passive, deponent verb.
Pronunciation
- IPA(key): /siŋ.ɡru.ˈo.me.nos/
- Hyphenation: συ‧γκρου‧ό‧με‧νος
Participle
συγκρουόμενος • (sygkrouómenos) m (feminine συγκρουόμενη, neuter συγκρουόμενο)
- colliding
- conflicting
Usage notes
- συγκρουόμενα (neuter) substantivized (usually in plural): bumper cars, dodgems
Declension
declension of συγκρουόμενος
number case / gender | singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | συγκρουόμενος | συγκρουόμενη | συγκρουόμενο | συγκρουόμενοι | συγκρουόμενες | συγκρουόμενα |
genitive | συγκρουόμενου | συγκρουόμενης | συγκρουόμενου | συγκρουόμενων | συγκρουόμενων | συγκρουόμενων |
accusative | συγκρουόμενο | συγκρουόμενη | συγκρουόμενο | συγκρουόμενους | συγκρουόμενες | συγκρουόμενα |
vocative | συγκρουόμενε | συγκρουόμενη | συγκρουόμενο | συγκρουόμενοι | συγκρουόμενες | συγκρουόμενα |
Related terms
- αλληλοσυγκρουόμενος (allilosygkrouómenos, “colliding, conflicting with each other”, passive present participle)
- συγκρούομαι (sygkroúomai, “to collide, conflict”)
- σύγκρουση f (sýgkrousi, “conflict”)