συγκλητικαί

συγκλητικαί

See also: συγκλητικέ

Ancient Greek

Alternative forms

• ξῠγκλητῐκαί (xunklētikaí)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /syŋ.klɛː.ti.kǎi̯/ → /syŋ.kli.tiˈkɛ/ → /siŋ.ɡli.tiˈce/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /syŋ.klɛː.ti.kǎi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /syŋ.kle.tiˈkɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /syŋ.kli.tiˈkɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /syŋ.ɡli.tiˈce/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /siŋ.ɡli.tiˈce/

Adjective

σῠγκλητῐκαί • (sunklētikaí)

1. feminine nominative/vocative plural of σῠγκλητῐκός (sunklētikós, “senatorial; of senatorial rank; belonging to the Roman Senate; summoning, beckoning”)