συγκινημένος
Greek
Etymology
Perfect participle of συγκινούμαι (sygkinoúmai), passive voice of συγκινώ (“I move emotionally”).
Pronunciation
- IPA(key): /siŋɟiniˈmenos/
- Hyphenation: συ‧γκι‧νη‧μέ‧νος
Participle
συγκινημένος • (sygkiniménos) m (feminine συγκινημένη, neuter συγκινημένο)
- moved, touched (affected emotionally) (often implies tears or crying)
- Φάνηκε πολύ συγκινημένη στην κηδεία. ― Fánike polý sygkiniméni stin kideía. ― She looked very moved at the funeral.
Declension
declension of συγκινημένος
| number case / gender | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | συγκινημένος | συγκινημένη | συγκινημένο | συγκινημένοι | συγκινημένες | συγκινημένα |
| genitive | συγκινημένου | συγκινημένης | συγκινημένου | συγκινημένων | συγκινημένων | συγκινημένων |
| accusative | συγκινημένο | συγκινημένη | συγκινημένο | συγκινημένους | συγκινημένες | συγκινημένα |
| vocative | συγκινημένε | συγκινημένη | συγκινημένο | συγκινημένοι | συγκινημένες | συγκινημένα |
| derivations | comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο συγκινημένος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο συγκινημένος (o pio sygkiniménos), etc.) | |||||
Related terms
- συγκίνηση f (sygkínisi, “emotion”)
- συγκινητικός (sygkinitikós, “moving, touching”)