στυγερός

Ancient Greek

Etymology

From στυγέω (stugéō) +‎ -ρός (-rós), from Proto-Hellenic *stugéō, possibly from Proto-Indo-European *(s)tewg- (“to hit, push”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /sty.ɡe.rós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sty.ɡeˈros/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /sty.ʝeˈros/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sty.ʝeˈros/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sti.ʝeˈros/

Adjective

στῠγερός • (stugerós) m (feminine στῠγερᾱ́, neuter στῠγερόν); first/second declension

hated, abominated, loathed
hateful, wretched, miserable

Inflection

First and second declension of στῠγερός; στῠγερᾱ́; στῠγερόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	στῠγερός stugerós	στῠγερᾱ́ stugerā́	στῠγερόν stugerón	στῠγερώ stugerṓ	στῠγερᾱ́ stugerā́	στῠγερώ stugerṓ	στῠγεροί stugeroí	στῠγεραί stugeraí	στῠγερᾰ́ stugerá
Genitive	στῠγεροῦ stugeroû	στῠγερᾶς stugerâs	στῠγεροῦ stugeroû	στῠγεροῖν stugeroîn	στῠγεραῖν stugeraîn	στῠγεροῖν stugeroîn	στῠγερῶν stugerôn	στῠγερῶν stugerôn	στῠγερῶν stugerôn
Dative	στῠγερῷ stugerôi	στῠγερᾷ stugerâi	στῠγερῷ stugerôi	στῠγεροῖν stugeroîn	στῠγεραῖν stugeraîn	στῠγεροῖν stugeroîn	στῠγεροῖς stugeroîs	στῠγεραῖς stugeraîs	στῠγεροῖς stugeroîs
Accusative	στῠγερόν stugerón	στῠγερᾱ́ν stugerā́n	στῠγερόν stugerón	στῠγερώ stugerṓ	στῠγερᾱ́ stugerā́	στῠγερώ stugerṓ	στῠγερούς stugeroús	στῠγερᾱ́ς stugerā́s	στῠγερᾰ́ stugerá
Vocative	στῠγερέ stugeré	στῠγερᾱ́ stugerā́	στῠγερόν stugerón	στῠγερώ stugerṓ	στῠγερᾱ́ stugerā́	στῠγερώ stugerṓ	στῠγεροί stugeroí	στῠγεραί stugeraí	στῠγερᾰ́ stugerá
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	στῠγερῶς stugerôs			στῠγερώτερος stugerṓteros			στῠγερώτᾰτος stugerṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

στυγερώπης (stugerṓpēs)
στυγερωπός (stugerōpós)