στρατηγόν

στρατηγόν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /stra.tɛː.ɡón/ → /stra.tiˈɣon/ → /stra.tiˈɣon/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /stra.tɛː.ɡón/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /stra.teˈɡon/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /stra.tiˈɣon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /stra.tiˈɣon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /stra.tiˈɣon/

Noun

στρᾰτηγόν • (stratēgón)

1. accusative singular of στρᾰτηγός (stratēgós)