στρατεύω

Ancient Greek

Etymology

στρᾰτός (stratós, “army”) +‎ -εύω (-eúō, verbal suffix)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /stra.těu̯.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /straˈte.wo/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /straˈte.βo/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /straˈte.vo/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /straˈte.vo/

Verb

στρᾰτεύω • (strateúō)

(active) advance with an army or fleet, wage war
(middle) serve in the army

Conjugation

Present: στρᾰτεύω, στρᾰτεύομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	στρᾰτεύω	στρᾰτεύεις	στρᾰτεύει	στρᾰτεύετον	στρᾰτεύετον	στρᾰτεύομεν	στρᾰτεύετε	στρᾰτεύουσῐ(ν)
	subjunctive	στρᾰτεύω	στρᾰτεύῃς	στρᾰτεύῃ	στρᾰτεύητον	στρᾰτεύητον	στρᾰτεύωμεν	στρᾰτεύητε	στρᾰτεύωσῐ(ν)
	optative	στρᾰτεύοιμῐ	στρᾰτεύοις	στρᾰτεύοι	στρᾰτεύοιτον	στρᾰτευοίτην	στρᾰτεύοιμεν	στρᾰτεύοιτε	στρᾰτεύοιεν
	imperative		στρᾰ́τευε	στρᾰτευέτω	στρᾰτεύετον	στρᾰτευέτων		στρᾰτεύετε	στρᾰτευόντων
middle/ passive	indicative	στρᾰτεύομαι	στρᾰτεύῃ, στρᾰτεύει	στρᾰτεύεται	στρᾰτεύεσθον	στρᾰτεύεσθον	στρᾰτευόμεθᾰ	στρᾰτεύεσθε	στρᾰτεύονται
	subjunctive	στρᾰτεύωμαι	στρᾰτεύῃ	στρᾰτεύηται	στρᾰτεύησθον	στρᾰτεύησθον	στρᾰτευώμεθᾰ	στρᾰτεύησθε	στρᾰτεύωνται
	optative	στρᾰτευοίμην	στρᾰτεύοιο	στρᾰτεύοιτο	στρᾰτεύοισθον	στρᾰτευοίσθην	στρᾰτευοίμεθᾰ	στρᾰτεύοισθε	στρᾰτεύοιντο
	imperative		στρᾰτεύου	στρᾰτευέσθω	στρᾰτεύεσθον	στρᾰτευέσθων		στρᾰτεύεσθε	στρᾰτευέσθων
		active				middle/passive
infinitive		στρᾰτεύειν				στρᾰτεύεσθαι
participle	m	στρᾰτεύων				στρᾰτευόμενος
	f	στρᾰτεύουσᾰ				στρᾰτευομένη
	n	στρᾰτεῦον				στρᾰτευόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐστρᾰ́τευον, ἐστρᾰτευόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐστρᾰ́τευον	ἐστρᾰ́τευες	ἐστρᾰ́τευε(ν)	ἐστρᾰτεύετον	ἐστρᾰτευέτην	ἐστρᾰτεύομεν	ἐστρᾰτεύετε	ἐστρᾰ́τευον
middle/ passive	indicative	ἐστρᾰτευόμην	ἐστρᾰτεύου	ἐστρᾰτεύετο	ἐστρᾰτεύεσθον	ἐστρᾰτευέσθην	ἐστρᾰτευόμεθᾰ	ἐστρᾰτεύεσθε	ἐστρᾰτεύοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: στρᾰτεύσω, στρᾰτεύσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	στρᾰτεύσω	στρᾰτεύσεις	στρᾰτεύσει	στρᾰτεύσετον	στρᾰτεύσετον	στρᾰτεύσομεν	στρᾰτεύσετε	στρᾰτεύσουσῐ(ν)
active	optative	στρᾰτεύσοιμῐ	στρᾰτεύσοις	στρᾰτεύσοι	στρᾰτεύσοιτον	στρᾰτευσοίτην	στρᾰτεύσοιμεν	στρᾰτεύσοιτε	στρᾰτεύσοιεν
middle	indicative	στρᾰτεύσομαι	στρᾰτεύσῃ, στρᾰτεύσει	στρᾰτεύσεται	στρᾰτεύσεσθον	στρᾰτεύσεσθον	στρᾰτευσόμεθᾰ	στρᾰτεύσεσθε	στρᾰτεύσονται
middle	optative	στρᾰτευσοίμην	στρᾰτεύσοιο	στρᾰτεύσοιτο	στρᾰτεύσοισθον	στρᾰτευσοίσθην	στρᾰτευσοίμεθᾰ	στρᾰτεύσοισθε	στρᾰτεύσοιντο
		active			middle
infinitive		στρᾰτεύσειν			στρᾰτεύσεσθαι
participle	m	στρᾰτεύσων			στρᾰτευσόμενος
	f	στρᾰτεύσουσᾰ			στρᾰτευσομένη
	n	στρᾰτεῦσον			στρᾰτευσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐστρᾰ́τευσᾰ, ἐστρᾰτευσᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐστρᾰ́τευσᾰ	ἐστρᾰ́τευσᾰς	ἐστρᾰ́τευσε(ν)	ἐστρᾰτεύσᾰτον	ἐστρᾰτευσᾰ́την	ἐστρᾰτεύσᾰμεν	ἐστρᾰτεύσᾰτε	ἐστρᾰ́τευσᾰν
	subjunctive	στρᾰτεύσω	στρᾰτεύσῃς	στρᾰτεύσῃ	στρᾰτεύσητον	στρᾰτεύσητον	στρᾰτεύσωμεν	στρᾰτεύσητε	στρᾰτεύσωσῐ(ν)
	optative	στρᾰτεύσαιμῐ	στρᾰτεύσειᾰς, στρᾰτεύσαις	στρᾰτεύσειε(ν), στρᾰτεύσαι	στρᾰτεύσαιτον	στρᾰτευσαίτην	στρᾰτεύσαιμεν	στρᾰτεύσαιτε	στρᾰτεύσειᾰν, στρᾰτεύσαιεν
	imperative		στρᾰ́τευσον	στρᾰτευσᾰ́τω	στρᾰτεύσᾰτον	στρᾰτευσᾰ́των		στρᾰτεύσᾰτε	στρᾰτευσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐστρᾰτευσᾰ́μην	ἐστρᾰτεύσω	ἐστρᾰτεύσᾰτο	ἐστρᾰτεύσᾰσθον	ἐστρᾰτευσᾰ́σθην	ἐστρᾰτευσᾰ́μεθᾰ	ἐστρᾰτεύσᾰσθε	ἐστρᾰτεύσᾰντο
	subjunctive	στρᾰτεύσωμαι	στρᾰτεύσῃ	στρᾰτεύσηται	στρᾰτεύσησθον	στρᾰτεύσησθον	στρᾰτευσώμεθᾰ	στρᾰτεύσησθε	στρᾰτεύσωνται
	optative	στρᾰτευσαίμην	στρᾰτεύσαιο	στρᾰτεύσαιτο	στρᾰτεύσαισθον	στρᾰτευσαίσθην	στρᾰτευσαίμεθᾰ	στρᾰτεύσαισθε	στρᾰτεύσαιντο
	imperative		στρᾰ́τευσαι	στρᾰτευσᾰ́σθω	στρᾰτεύσᾰσθον	στρᾰτευσᾰ́σθων		στρᾰτεύσᾰσθε	στρᾰτευσᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		στρᾰτεῦσαι			στρᾰτεύσᾰσθαι
participle	m	στρᾰτεύσᾱς			στρᾰτευσᾰ́μενος
	f	στρᾰτεύσᾱσᾰ			στρᾰτευσᾰμένη
	n	στρᾰτεῦσᾰν			στρᾰτευσᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: ἐστρᾰ́τευμαι