στοιχειωδέστερος

στοιχειωδέστερος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /stoi̯.kʰeː.ɔː.dés.te.ros/ → /sty.xi.oˈðes.te.ros/ → /sti.çi.oˈðes.te.ros/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /stoi̯.kʰeː.ɔː.dés.te.ros/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sty.kʰi.oˈdɛs.tɛ.ros/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sty.xi.oˈðes.te.ros/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sty.çi.oˈðes.te.ros/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sti.çi.oˈðes.te.ros/

Adjective

στοιχειωδέστερος • (stoikheiōdésteros) m (feminine στοιχειωδεστέρᾱ, neuter στοιχειωδέστερον); first/second declension

1. comparative degree of στοιχειώδης (stoikheiṓdēs)
   • 46 CE – 120 CE, Plutarch, Moralia 2.1004a

Declension

First and second declension of στοιχειωδέστερος; στοιχειωδεστέρᾱ; στοιχειωδέστερον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		στοιχειωδέστερος stoikheiōdésteros	στοιχειωδεστέρᾱ stoikheiōdestérā	στοιχειωδέστερον stoikheiōdésteron		στοιχειωδεστέρω stoikheiōdestérō	στοιχειωδεστέρᾱ stoikheiōdestérā	στοιχειωδεστέρω stoikheiōdestérō		στοιχειωδέστεροι stoikheiōdésteroi	στοιχειωδέστεραι stoikheiōdésterai	στοιχειωδέστερᾰ stoikheiōdéstera
Genitive		στοιχειωδεστέρου stoikheiōdestérou	στοιχειωδεστέρᾱς stoikheiōdestérās	στοιχειωδεστέρου stoikheiōdestérou		στοιχειωδεστέροιν stoikheiōdestéroin	στοιχειωδεστέραιν stoikheiōdestérain	στοιχειωδεστέροιν stoikheiōdestéroin		στοιχειωδεστέρων stoikheiōdestérōn	στοιχειωδεστέρων stoikheiōdestérōn	στοιχειωδεστέρων stoikheiōdestérōn
Dative		στοιχειωδεστέρῳ stoikheiōdestérōi	στοιχειωδεστέρᾳ stoikheiōdestérāi	στοιχειωδεστέρῳ stoikheiōdestérōi		στοιχειωδεστέροιν stoikheiōdestéroin	στοιχειωδεστέραιν stoikheiōdestérain	στοιχειωδεστέροιν stoikheiōdestéroin		στοιχειωδεστέροις stoikheiōdestérois	στοιχειωδεστέραις stoikheiōdestérais	στοιχειωδεστέροις stoikheiōdestérois
Accusative		στοιχειωδέστερον stoikheiōdésteron	στοιχειωδεστέρᾱν stoikheiōdestérān	στοιχειωδέστερον stoikheiōdésteron		στοιχειωδεστέρω stoikheiōdestérō	στοιχειωδεστέρᾱ stoikheiōdestérā	στοιχειωδεστέρω stoikheiōdestérō		στοιχειωδεστέρους stoikheiōdestérous	στοιχειωδεστέρᾱς stoikheiōdestérās	στοιχειωδέστερᾰ stoikheiōdéstera
Vocative		στοιχειωδέστερε stoikheiōdéstere	στοιχειωδεστέρᾱ stoikheiōdestérā	στοιχειωδέστερον stoikheiōdésteron		στοιχειωδεστέρω stoikheiōdestérō	στοιχειωδεστέρᾱ stoikheiōdestérā	στοιχειωδεστέρω stoikheiōdestérō		στοιχειωδέστεροι stoikheiōdésteroi	στοιχειωδέστεραι stoikheiōdésterai	στοιχειωδέστερᾰ stoikheiōdéstera
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		στοιχειωδέστερον stoikheiōdésteron				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

• ‹στοιχειωδέστερος› s.v. «στοιχειώδης» on page 1,433/1 of Liddell & Scott’s Greek–English Lexicon (8th ed., 1897), Oxford: At the Clarendon Press