στιλπνός

στιλπνός

Ancient Greek

Etymology

From στίλβω (stílbō) +‎ -νός (-nós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /stil.pnós/ → /stilˈpnos/ → /stilˈpnos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /stil.pnós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /stilˈpnos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /stilˈpnos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /stilˈpnos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /stilˈpnos/

Mark the vowel length of the ambiguous vowel ι by adding a macron after it if it is long, or a breve if it is short. By default, Module:grc-pronunciation assumes it is short if unmarked.
[This message shows only in preview mode.]

Adjective

στιλπνός • (stilpnós) m (feminine στιλπνή, neuter στιλπνόν); first/second declension

1. glittering, glistening

Inflection

First and second declension of στιλπνός; στιλπνή; στιλπνόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		στιλπνός stilpnós	στιλπνή stilpnḗ	στιλπνόν stilpnón		στιλπνώ stilpnṓ	στιλπνᾱ́ stilpnā́	στιλπνώ stilpnṓ		στιλπνοί stilpnoí	στιλπναί stilpnaí	στιλπνᾰ́ stilpná
Genitive		στιλπνοῦ stilpnoû	στιλπνῆς stilpnês	στιλπνοῦ stilpnoû		στιλπνοῖν stilpnoîn	στιλπναῖν stilpnaîn	στιλπνοῖν stilpnoîn		στιλπνῶν stilpnôn	στιλπνῶν stilpnôn	στιλπνῶν stilpnôn
Dative		στιλπνῷ stilpnôi	στιλπνῇ stilpnêi	στιλπνῷ stilpnôi		στιλπνοῖν stilpnoîn	στιλπναῖν stilpnaîn	στιλπνοῖν stilpnoîn		στιλπνοῖς stilpnoîs	στιλπναῖς stilpnaîs	στιλπνοῖς stilpnoîs
Accusative		στιλπνόν stilpnón	στιλπνήν stilpnḗn	στιλπνόν stilpnón		στιλπνώ stilpnṓ	στιλπνᾱ́ stilpnā́	στιλπνώ stilpnṓ		στιλπνούς stilpnoús	στιλπνᾱ́ς stilpnā́s	στιλπνᾰ́ stilpná
Vocative		στιλπνέ stilpné	στιλπνή stilpnḗ	στιλπνόν stilpnón		στιλπνώ stilpnṓ	στιλπνᾱ́ stilpnā́	στιλπνώ stilpnṓ		στιλπνοί stilpnoí	στιλπναί stilpnaí	στιλπνᾰ́ stilpná
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		στιλπνῶς stilpnôs				στιλπνότερος stilpnóteros				στιλπνότᾰτος stilpnótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• στιλπνός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• στιλπνός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette