στίξις

στίξις

Ancient Greek

Etymology

From στίζω (stízō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /stík.sis/ → /ˈstik.sis/ → /ˈstik.sis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /stík.sis/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈstik.sis/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈstik.sis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈstik.sis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈstik.sis/

Noun

στῐ́ξῐς • (stíxis) f (genitive στῐ́ξεως); third declension

1. marking (e.g., of musical notes)
   • Anon., Bellerm. 79
   1. (Byzantine) punctuation
      • CAG XXI.2.196.5
2. a spot or mark
   • Sch., A.R. 1.221
   • ScholApRh 27.18
   1. (Byzantine) a tattoo (skin decoration)
      • ManasL 4917
      • ManasL 4922
3. (Byzantine) a stab, sting, prick, blow, or hit
   • PG 140.917D

Declension

Third declension of ἡ στῐ́ξῐς; τῆς στῐ́ξεως (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ στῐ́ξῐς hē stíxis	τὼ στῐ́ξει tṑ stíxei	αἱ στῐ́ξεις hai stíxeis
Genitive	τῆς στῐ́ξεως tês stíxeōs	τοῖν στῐξέοιν toîn stixéoin	τῶν στῐ́ξεων tôn stíxeōn
Dative	τῇ στῐ́ξει têi stíxei	τοῖν στῐξέοιν toîn stixéoin	ταῖς στῐ́ξεσῐ / στῐ́ξεσῐν taîs stíxesi(n)
Accusative	τὴν στῐ́ξῐν tḕn stíxin	τὼ στῐ́ξει tṑ stíxei	τᾱ̀ς στῐ́ξεις tā̀s stíxeis
Vocative	στῐ́ξῐ stíxi	στῐ́ξει stíxei	στῐ́ξεις stíxeis
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Greek: στίξη (stíxi)

References

• στίξις in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• στίξις in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften