στέρφος

στέρφος

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *sterbʰ-.[1]

Noun

στέρφος • (stérphos) n (genitive στέρφεος); third declension

1. hide, skin, fur

Declension

Third declension of στέρφος; στέρφεος (Epic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	στέρφος stérphos	στέρφει / στέρφεε stérphei / stérphee	στέρφεᾰ stérphea
Genitive	στέρφεος stérpheos	στερφέοιν sterphéoin	στερφέων sterphéōn
Dative	στέρφει / στέρφεῐ̈ stérphei / stérpheï	στερφέοιν sterphéoin	στέρφεσῐ / στέρφεσῐν stérphesi(n)
Accusative	στέρφος stérphos	στέρφει / στέρφεε stérphei / stérphee	στέρφεᾰ stérphea
Vocative	στέρφος stérphos	στέρφει / στέρφεε stérphei / stérphee	στέρφεᾰ stérphea
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

Derived terms

• στερφίνα (sterphína)
• στερφόω (sterphóō)

References

1. Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, page 1402

Further reading

στέρφος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press