σκυτάλη

σκυτάλη

Ancient Greek

Alternative forms

• σκύταλον (skútalon)

Etymology

The origin is unknown.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sky.tá.lɛː/ → /scyˈta.li/ → /sciˈta.li/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sky.tá.lɛː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /skyˈta.le̝/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /scyˈta.li/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /scyˈta.li/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sciˈta.li/

Noun

σκῠτάλη • (skutálē) f (genitive σκῠτάλης); first declension

1. A staff, a cudgel, a club
2. A baton used in Sparta as a cypher for writing dispatches
3. A pole or staff like those of a sedan chair
4. A strickle for levelling grain
5. A wooden tally or ticket on a money bag
6. A rod of metal or ivory
7. A scourge whip
8. A handle or lever in a machine
9. A handspike for turning a wheel
10. A sucker from a stem
11. A serpent of uniform roundness and thickness
12. (anatomy) A phalanx

Inflection

First declension of ἡ σκῠτάλη; τῆς σκῠτάλης (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ σκῠτάλη hē skutálē	τὼ σκῠτάλᾱ tṑ skutálā	αἱ σκῠτάλαι hai skutálai
Genitive	τῆς σκῠτάλης tês skutálēs	τοῖν σκῠτάλαιν toîn skutálain	τῶν σκῠταλῶν tôn skutalôn
Dative	τῇ σκῠτάλῃ têi skutálēi	τοῖν σκῠτάλαιν toîn skutálain	ταῖς σκῠτάλαις taîs skutálais
Accusative	τὴν σκῠτάλην tḕn skutálēn	τὼ σκῠτάλᾱ tṑ skutálā	τᾱ̀ς σκῠτάλᾱς tā̀s skutálās
Vocative	σκῠτάλη skutálē	σκῠτάλᾱ skutálā	σκῠτάλαι skutálai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• σκυταλίας (skutalías)
• σκυτάλιον (skutálion)
• σκυταλίς (skutalís)
• σκυταλισμός (skutalismós)
• σκυταλόομαι (skutalóomai)
• σκυτάλωσις (skutálōsis)
• σκυταλωτός (skutalōtós)

 

Descendants

• → Latin: scytalē

Further reading

• “σκυτάλη”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• σκυτάλη in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN

---

Greek

Noun

σκυτάλη • (skytáli) f (plural σκυτάλες)

1. (athletics) baton (used in relay races)
2. (ancient history) stick used for carrying messages in ancient Sparta

Declension

declension of σκυτάλη

case     \\     number	singular	plural
nominative	σκυτάλα •	σκυτάλες •
genitive	σκυτάλας •	—
accusative	σκυτάλα •	σκυτάλες •
vocative	σκυτάλα •	σκυτάλες •
There is a rare genitive plural form: σκυταλών