σκηρίπτω

σκηρίπτω

Ancient Greek

Etymology

Expressive cross of σκήπτω (skḗptō, “to prop, stay”) +‎ στηρίζω (stērízō, “to be firmly set or fixed”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /skɛː.ríp.tɔː/ → /sciˈrip.to/ → /sciˈrip.to/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /skɛː.ríp.tɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ske̝ˈrip.to/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sciˈrip.to/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sciˈrip.to/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sciˈrip.to/

Verb

σκηρῐ́πτω • (skēríptō)

1. to prop, fix, plant firmly
2. (in the mediopassive) to support oneself, uphold oneself

Inflection

   Present: σκηρῐ́πτω, σκηρῐ́πτομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σκηρῐ́πτω	σκηρῐ́πτεις	σκηρῐ́πτει	σκηρῐ́πτετον	σκηρῐ́πτετον	σκηρῐ́πτομεν	σκηρῐ́πτετε	σκηρῐ́πτουσῐ(ν)
	subjunctive	σκηρῐ́πτω	σκηρῐ́πτῃς	σκηρῐ́πτῃ	σκηρῐ́πτητον	σκηρῐ́πτητον	σκηρῐ́πτωμεν	σκηρῐ́πτητε	σκηρῐ́πτωσῐ(ν)
	optative	σκηρῐ́πτοιμῐ	σκηρῐ́πτοις	σκηρῐ́πτοι	σκηρῐ́πτοιτον	σκηρῐπτοίτην	σκηρῐ́πτοιμεν	σκηρῐ́πτοιτε	σκηρῐ́πτοιεν
	imperative		σκήρῐπτε	σκηρῐπτέτω	σκηρῐ́πτετον	σκηρῐπτέτων		σκηρῐ́πτετε	σκηρῐπτόντων
middle/ passive	indicative	σκηρῐ́πτομαι	σκηρῐ́πτῃ, σκηρῐ́πτει	σκηρῐ́πτεται	σκηρῐ́πτεσθον	σκηρῐ́πτεσθον	σκηρῐπτόμεθᾰ	σκηρῐ́πτεσθε	σκηρῐ́πτονται
	subjunctive	σκηρῐ́πτωμαι	σκηρῐ́πτῃ	σκηρῐ́πτηται	σκηρῐ́πτησθον	σκηρῐ́πτησθον	σκηρῐπτώμεθᾰ	σκηρῐ́πτησθε	σκηρῐ́πτωνται
	optative	σκηρῐπτοίμην	σκηρῐ́πτοιο	σκηρῐ́πτοιτο	σκηρῐ́πτοισθον	σκηρῐπτοίσθην	σκηρῐπτοίμεθᾰ	σκηρῐ́πτοισθε	σκηρῐ́πτοιντο
	imperative		σκηρῐ́πτου	σκηρῐπτέσθω	σκηρῐ́πτεσθον	σκηρῐπτέσθων		σκηρῐ́πτεσθε	σκηρῐπτέσθων
		active				middle/passive
infinitive		σκηρῐ́πτειν				σκηρῐ́πτεσθαι
participle	m	σκηρῐ́πτων				σκηρῐπτόμενος
	f	σκηρῐ́πτουσᾰ				σκηρῐπτομένη
	n	σκηρῐ́πτον				σκηρῐπτόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• “σκηρίπτω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “σκηρίπτω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “σκηρίπτω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• σκηρίπτω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• σκηρίπτομαι in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• Beekes, Robert S. P. (2010), “σκηρίπτομαι”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 1350