σκηνοφύλαξ

σκηνοφύλαξ

Ancient Greek

Etymology

From σκηνή (skēnḗ, “tent, booth”) +‎ φύλαξ (phúlax, “guard”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /skɛː.no.pʰý.laks/ → /sci.noˈɸy.laks/ → /sci.noˈfi.laks/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /skɛː.no.pʰý.laks/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ske̝.noˈpʰy.laks/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sci.noˈɸy.laks/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sci.noˈfy.laks/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sci.noˈfi.laks/

Noun

σκηνοφῠ́λᾰξ • (skēnophúlax) m (genitive σκηνοφῠ́λᾰκος); third declension

1. guard of tents, of a camp

Inflection

Third declension of ὁ σκηνοφῠ́λᾰξ; τοῦ σκηνοφῠ́λᾰκος (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ σκηνοφῠ́λᾰξ ho skēnophúlax	τὼ σκηνοφῠ́λᾰκε tṑ skēnophúlake	οἱ σκηνοφῠ́λᾰκες hoi skēnophúlakes
Genitive	τοῦ σκηνοφῠ́λᾰκος toû skēnophúlakos	τοῖν σκηνοφῠλᾰ́κοιν toîn skēnophulákoin	τῶν σκηνοφῠλᾰ́κων tôn skēnophulákōn
Dative	τῷ σκηνοφῠ́λᾰκῐ tôi skēnophúlaki	τοῖν σκηνοφῠλᾰ́κοιν toîn skēnophulákoin	τοῖς σκηνοφῠ́λᾰξῐ / σκηνοφῠ́λᾰξῐν toîs skēnophúlaxi(n)
Accusative	τὸν σκηνοφῠ́λᾰκᾰ tòn skēnophúlaka	τὼ σκηνοφῠ́λᾰκε tṑ skēnophúlake	τοὺς σκηνοφῠ́λᾰκᾰς toùs skēnophúlakas
Vocative	σκηνοφῠ́λᾰξ skēnophúlax	σκηνοφῠ́λᾰκε skēnophúlake	σκηνοφῠ́λᾰκες skēnophúlakes
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Greek: σκηνοφύλακας (skinofýlakas)

Further reading

• “σκηνοφύλαξ”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• σκηνοφύλαξ in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette