σκίουρος

σκίουρος

Ancient Greek

Etymology

Traditionally explained as σκιά (skiá, “shade, shadow”) + οὐρά (ourá, “tail”), but this could be a folk etymology, and it might actually be Pre-Greek.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /skí.uː.ros/ → /ˈsci.u.ros/ → /ˈsci.u.ros/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /skí.uː.ros/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈski.u.ros/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈsci.u.ros/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈsci.u.ros/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈsci.u.ros/

Noun

σκῐ́ουρος • (skíouros) m (genitive σκῐούρου); second declension

1. squirrel

Inflection

Second declension of ὁ σκῐ́ουρος; τοῦ σκῐούρου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ σκῐ́ουρος ho skíouros	τὼ σκῐούρω tṑ skioúrō	οἱ σκῐ́ουροι hoi skíouroi
Genitive	τοῦ σκῐούρου toû skioúrou	τοῖν σκῐούροιν toîn skioúroin	τῶν σκῐούρων tôn skioúrōn
Dative	τῷ σκῐούρῳ tôi skioúrōi	τοῖν σκῐούροιν toîn skioúroin	τοῖς σκῐούροις toîs skioúrois
Accusative	τὸν σκῐ́ουρον tòn skíouron	τὼ σκῐούρω tṑ skioúrō	τοὺς σκῐούρους toùs skioúrous
Vocative	σκῐ́ουρε skíoure	σκῐούρω skioúrō	σκῐ́ουροι skíouroi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• → Armenian: սկյուռ (skyuṙ)
• Greek: σκίουρος (skíouros)
• → Latin: sciūrus, sciūrolus (see there for further descendants)

Further reading

• “σκίουρος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• σκίουρος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette

---

Greek

Etymology

From Ancient Greek σκίουρος (skíouros, “squirrel”).

Noun

σκίουρος • (skíouros) m (plural σκίουροι)

1. squirrel

Declension

declension of σκίουρος

case     \\     number	singular	plural
nominative	σκίουρος •	σκίουροι •
genitive	σκίουρου •	σκίουρων •
accusative	σκίουρο •	σκίουρους •
vocative	σκίουρε •	σκίουροι •

Synonyms

• βερβερίτσα f (ververítsa) (dialect word)

Further reading

• σκίουρος on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el