σκέπτομαι
Ancient Greek
Etymology
From Proto-Hellenic *sképťomai, from Proto-Indo-European *skep-ye-, from a metathesis of *speḱ-.
Cognate to Latin speciō (“I see”).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /skép.to.mai̯/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ˈskep.to.mɛ/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈscep.to.mɛ/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈscep.to.me/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈscep.to.me/
Verb
σκέπτομαι • (sképtomai)
- I look at, examine
- 428 BCE, Euripides, Hippolytus 943:
- σκέψασθε δ’ ἐς τόνδ’
- sképsasthe d’ es tónd’
- Look at this man
- σκέψασθε δ’ ἐς τόνδ’
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 12.247:
- σκεψάμενος δ’ ἐς νῆα θοὴν ἅμα καὶ μεθ’ ἑταίρους
- skepsámenos d’ es nêa thoḕn háma kaì meth’ hetaírous
- Looking at once at both ship and men
- σκεψάμενος δ’ ἐς νῆα θοὴν ἅμα καὶ μεθ’ ἑταίρους
- I examine, consider, think
- 497 BCE – 405 BCE, Sophocles, Ajax 1028:
- σκέψασθε, πρὸς θεῶν, τὴν τύχην δυοῖν βροτοῖν.
- sképsasthe, pròs theôn, tḕn túkhēn duoîn brotoîn.
- Consider, by the gods, the fortune of these two men.
- σκέψασθε, πρὸς θεῶν, τὴν τύχην δυοῖν βροτοῖν.
- 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 6.38:
- καὶ δῆτα, ὃ πολλάκις ἐσκεψάμην, τί καὶ βούλεσθε, ὦ νεώτεροι;
- kaì dêta, hò pollákis eskepsámēn, tí kaì boúlesthe, ô neṓteroi?
- And after all, as I have often asked, what would you have, young men?
- καὶ δῆτα, ὃ πολλάκις ἐσκεψάμην, τί καὶ βούλεσθε, ὦ νεώτεροι;
- (rarely) I think, deem
- 428 BCE – 347 BCE, Plato, Laws 854c:
- καλλίω θάνατον σκεψάμενος
- kallíō thánaton skepsámenos
- deeming death the more noble way
- καλλίω θάνατον σκεψάμενος
- I prepare, premeditate
- 384 BCE – 322 BCE, Demosthenes, Against Timocrates 158:
- καὶ τοιούτους λόγους σχολὴν ἄγοντ’ ἐσκέφθαι περὶ πάντων ὥστ’ εὖ εἰδέναι
- kaì toioútous lógous skholḕn ágont’ esképhthai perì pántōn hṓst’ eû eidénai
- and he has thought out at leisure such fine arguments on every point
- καὶ τοιούτους λόγους σχολὴν ἄγοντ’ ἐσκέφθαι περὶ πάντων ὥστ’ εὖ εἰδέναι
- 349 BCE, Demosthenes, First Olynthiac 1:
- οὐ γὰρ μόνον εἴ τι χρήσιμον ἐσκεμμένος ἥκει τις,
- ou gàr mónon eí ti khrḗsimon eskemménos hḗkei tis,
- For not only if someone comes forward with a well-considered plan,
- οὐ γὰρ μόνον εἴ τι χρήσιμον ἐσκεμμένος ἥκει τις,
Usage notes
The present and imperfect are suppleted from σκοπέω (skopéō) in Attic.
Inflection
Present: σκέπτομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| middle/ passive | indicative | σκέπτομαι | σκέπτῃ, σκέπτει | σκέπτεται | σκέπτεσθον | σκέπτεσθον | σκεπτόμεθᾰ | σκέπτεσθε | σκέπτονται | ||||
| subjunctive | σκέπτωμαι | σκέπτῃ | σκέπτηται | σκέπτησθον | σκέπτησθον | σκεπτώμεθᾰ | σκέπτησθε | σκέπτωνται | |||||
| optative | σκεπτοίμην | σκέπτοιο | σκέπτοιτο | σκέπτοισθον | σκεπτοίσθην | σκεπτοίμεθᾰ | σκέπτοισθε | σκέπτοιντο | |||||
| imperative | σκέπτου | σκεπτέσθω | σκέπτεσθον | σκεπτέσθων | σκέπτεσθε | σκεπτέσθων | |||||||
| middle/passive | |||||||||||||
| infinitive | σκέπτεσθαι | ||||||||||||
| participle | m | σκεπτόμενος | |||||||||||
| f | σκεπτομένη | ||||||||||||
| n | σκεπτόμενον | ||||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Imperfect: ἐσκεπτόμην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| middle/ passive | indicative | ἐσκεπτόμην | ἐσκέπτου | ἐσκέπτετο | ἐσκέπτεσθον | ἐσκεπτέσθην | ἐσκεπτόμεθᾰ | ἐσκέπτεσθε | ἐσκέπτοντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Future: σκέψομαι, σκεπήσομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| middle | indicative | σκέψομαι | σκέψῃ, σκέψει | σκέψεται | σκέψεσθον | σκέψεσθον | σκεψόμεθᾰ | σκέψεσθε | σκέψονται | ||||
| optative | σκεψοίμην | σκέψοιο | σκέψοιτο | σκέψοισθον | σκεψοίσθην | σκεψοίμεθᾰ | σκέψοισθε | σκέψοιντο | |||||
| passive | indicative | σκεπήσομαι | σκεπήσῃ | σκεπήσεται | σκεπήσεσθον | σκεπήσεσθον | σκεπησόμεθᾰ | σκεπήσεσθε | σκεπήσονται | ||||
| optative | σκεπησοίμην | σκεπήσοιο | σκεπήσοιτο | σκεπήσοισθον | σκεπησοίσθην | σκεπησοίμεθᾰ | σκεπήσοισθε | σκεπήσοιντο | |||||
| middle | passive | ||||||||||||
| infinitive | σκέψεσθαι | σκεπήσεσθαι | |||||||||||
| participle | m | σκεψόμενος | σκεπησόμενος | ||||||||||
| f | σκεψομένη | σκεπησομένη | |||||||||||
| n | σκεψόμενον | σκεπησόμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Aorist: ἐσκεψᾰ́μην, ἐσκέφθην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| middle | indicative | ἐσκεψᾰ́μην | ἐσκέψω | ἐσκέψᾰτο | ἐσκέψᾰσθον | ἐσκεψᾰ́σθην | ἐσκεψᾰ́μεθᾰ | ἐσκέψᾰσθε | ἐσκέψᾰντο | ||||
| subjunctive | σκέψωμαι | σκέψῃ | σκέψηται | σκέψησθον | σκέψησθον | σκεψώμεθᾰ | σκέψησθε | σκέψωνται | |||||
| optative | σκεψαίμην | σκέψαιο | σκέψαιτο | σκέψαισθον | σκεψαίσθην | σκεψαίμεθᾰ | σκέψαισθε | σκέψαιντο | |||||
| imperative | σκέψαι | σκεψᾰ́σθω | σκέψᾰσθον | σκεψᾰ́σθων | σκέψᾰσθε | σκεψᾰ́σθων | |||||||
| passive | indicative | ἐσκέφθην | ἐσκέφθης | ἐσκέφθη | ἐσκέφθητον | ἐσκεφθήτην | ἐσκέφθημεν | ἐσκέφθητε | ἐσκέφθησᾰν | ||||
| subjunctive | σκεφθῶ | σκεφθῇς | σκεφθῇ | σκεφθῆτον | σκεφθῆτον | σκεφθῶμεν | σκεφθῆτε | σκεφθῶσῐ(ν) | |||||
| optative | σκεφθείην | σκεφθείης | σκεφθείη | σκεφθεῖτον, σκεφθείητον | σκεφθείτην, σκεφθειήτην | σκεφθεῖμεν, σκεφθείημεν | σκεφθεῖτε, σκεφθείητε | σκεφθεῖεν, σκεφθείησᾰν | |||||
| imperative | σκέφθητῐ | σκεφθήτω | σκέφθητον | σκεφθήτων | σκέφθητε | σκεφθέντων | |||||||
| middle | passive | ||||||||||||
| infinitive | σκέψᾰσθαι | σκεφθῆναι | |||||||||||
| participle | m | σκεψᾰ́μενος | σκεφθείς | ||||||||||
| f | σκεψᾰμένη | σκεφθεῖσᾰ | |||||||||||
| n | σκεψᾰ́μενον | σκεφθέν | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Aorist: ἐσκέπην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| passive | indicative | ἐσκέπην | ἐσκέπης | ἐσκέπη | ἐσκέπητον | ἐσκεπήτην | ἐσκέπημεν | ἐσκέπητε | ἐσκέπησᾰν | ||||
| subjunctive | σκεπῶ | σκεπῇς | σκεπῇ | σκεπῆτον | σκεπῆτον | σκεπῶμεν | σκεπῆτε | σκεπῶσῐ(ν) | |||||
| optative | σκεπείην | σκεπείης | σκεπείη | σκεπεῖτον, σκεπείητον | σκεπείτην, σκεπειήτην | σκεπεῖμεν, σκεπείημεν | σκεπεῖτε, σκεπείητε | σκεπεῖεν, σκεπείησᾰν | |||||
| imperative | σκέπηθῐ | σκεπήτω | σκέπητον | σκεπήτων | σκέπητε | σκεπέντων | |||||||
| passive | |||||||||||||
| infinitive | σκεπῆναι | ||||||||||||
| participle | m | σκεπείς | |||||||||||
| f | σκεπεῖσᾰ | ||||||||||||
| n | σκεπέν | ||||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Perfect: ἔσκεμμαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| middle/ passive | indicative | ἔσκεμμαι | ἔσκεψαι | ἔσκεπται | ἔσκεφθον | ἔσκεφθον | ἐσκέμμεθᾰ | ἔσκεφθε | ἐσκέπᾰται | ||||
| subjunctive | ἐσκεμμένος ὦ | ἐσκεμμένος ᾖς | ἐσκεμμένος ᾖ | ἐσκεμμένω ἦτον | ἐσκεμμένω ἦτον | ἐσκεμμένοι ὦμεν | ἐσκεμμένοι ἦτε | ἐσκεμμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
| optative | ἐσκεμμένος εἴην | ἐσκεμμένος εἴης | ἐσκεμμένος εἴη | ἐσκεμμένω εἴητον/εἶτον | ἐσκεμμένω εἰήτην/εἴτην | ἐσκεμμένοι εἴημεν/εἶμεν | ἐσκεμμένοι εἴητε/εἶτε | ἐσκεμμένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
| imperative | ἔσκεψο | ἐσκέφθω | ἔσκεφθον | ἐσκέφθων | ἔσκεφθε | ἐσκέφθων | |||||||
| middle/passive | |||||||||||||
| infinitive | ἐσκέφθαι | ||||||||||||
| participle | m | ἐσκεμμένος | |||||||||||
| f | ἐσκεμμένη | ||||||||||||
| n | ἐσκεμμένον | ||||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Derived terms
- ἀνᾰσκέπτομαι (anasképtomai)
- ἀξιόσκεπτος (axióskeptos)
- ἀποσκέπτομαι (aposképtomai)
- ἄσκεπτος (áskeptos)
- δῐᾰσκέπτομαι (diasképtomai)
- ἐπῐσκέπτομαι (episképtomai)
- εὔσκεπτος (eúskeptos)
- κᾰτᾰσκέπτομαι (katasképtomai)
- περίσκεπτος (perískeptos)
- πολύσκεπτος (polúskeptos)
- προσκέπτομαι (prosképtomai)
- σκοπάρκης (skopárkēs)
- συσκέπτομαι (susképtomai)
- ὑποσκέπτομαι (huposképtomai)
Related terms
- σκεπτέον (skeptéon)
- σκεπτήρῐον (skeptḗrion)
- σκεπτῐκός (skeptikós)
- σκέψ (sképs)
- σκέψῐς (sképsis)
- σκέμμᾰ (skémma)
- σκοπάω (skopáō)
- σκοπεῖᾰ (skopeîa)
- σκόπελος (skópelos)
- σκοπεύω (skopeúō)
- σκοπέω (skopéō)
- σκοπή (skopḗ)
- σκοπάω (skopáō)
- σκοπῐά (skopiá)
- σκοπός (skopós)
References
- “σκέπτομαι”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- σκέπτομαι in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- σκέπτομαι in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
Greek
Etymology
From Ancient Greek σκέπτομαι.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsce.pto.me/
- Hyphenation: σκέ‧πτο‧μαι
Verb
σκέπτομαι • (sképtomai) deponent (past σκέφθηκα/σκέφτηκα) (σκέφτηκα as from σκέφτομαι (skéftomai))
- (formal) Alternative form of σκέφτομαι (skéftomai)
Usage notes
Mainly found in compounds
- διασκέπτομαι (diasképtomai)
- επισκέπτομαι (episképtomai)
- συνδιασκέπτομαι (syndiasképtomai)
- συσκέπτομαι (sysképtomai)
Conjugation
σκέπτομαι (deponent: passive forms only)
| Passive voice ➤ | ||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ |
| 1 sg | σκέπτομαι (σκέφτομαι →) | σκεφθώ (σκεφτώ→)1 |
| 2 sg | σκέπτεσαι | σκεφθείς, σκεφτείς |
| 3 sg | σκέπτεται | σκεφθεί, σκεφτεί |
| 1 pl | σκεπτόμαστε | σκεφθούμε, σκεφτούμε |
| 2 pl | σκέπτεστε, {σκέπτεσθε} | σκεφθείτε, σκεφτείτε |
| 3 pl | σκέπτονται | σκεφθούν(ε), σκεφτούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ |
| 1 sg | σκεπτόμουν(α) | σκέφθηκα (σκέφτηκα→)1 |
| 2 sg | σκεπτόσουν(α) | σκέφθηκες, σκέφτηκες |
| 3 sg | σκεπτόταν(ε) | σκέφθηκε, σκέφτηκε |
| 1 pl | σκεπτόμασταν, (‑όμαστε) | σκεφθήκαμε, σκεφτήκαμε |
| 2 pl | σκεπτόσασταν, (‑όσαστε) | σκεφθήκατε, σκεφτήκατε |
| 3 pl | σκέπτονταν, (σκεπτόντουσαν) | σκέφθηκαν, σκεφθήκαν(ε), σκέφτηκαν, σκεφτήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ |
| 1 sg | θα σκέπτομαι ➤ | θα σκεφθώ / σκεφτώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα σκέπτεσαι, … | θα σκεφθείς / σκεφτείς, … |
| Perfect aspect ➤ | ||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … σκεφθεί / σκεφτεί | |
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … σκεφθεί / σκεφτεί | |
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … σκεφθεί / σκεφτεί | |
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | — | σκέψου |
| 2 pl | σκέπτεστε, {σκέπτεσθε} | σκεφθείτε, σκεφτείτε |
| Other forms | Passive voice | |
| Present participle ➤ | σκεπτόμενος, ‑η, ‑ο ➤ | |
| Perfect participle ➤ | — | |
| Nonfinite form ➤ | σκεφθεί, σκεφτεί | |
| Notes Appendix:Greek verbs | 1. The less formal forms with φτ as is σκέφτομαι (skéftomai) • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |
Derived terms
- σκεπτόμενος (skeptómenos, “thinker, thinking”, participle)