σκάβω
Greek
Etymology
From Ancient Greek σκάπτω (skáptō).
Verb
σκάβω • (skávo) active (simple past έσκαψα, passive σκάβομαι)
- dig
- excavate, wear away
- carve
Conjugation
σκάβω σκάβομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | σκάβω | σκάψω | σκάβομαι | σκαφτώ |
| 2 sg | σκάβεις | σκάψεις | σκάβεσαι | σκαφτείς |
| 3 sg | σκάβει | σκάψει | σκάβεται | σκαφτεί |
| 1 pl | σκάβουμε, [‑ομε] | σκάψουμε, [‑ομε] | σκαβόμαστε | σκαφτούμε |
| 2 pl | σκάβετε | σκάψετε | σκάβεστε, σκαβόσαστε | σκαφτείτε |
| 3 pl | σκάβουν(ε) | σκάψουν(ε) | σκάβονται | σκαφτούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | έσκαβα | έσκαψα | σκαβόμουν(α) | σκάφτηκα |
| 2 sg | έσκαβες | έσκαψες | σκαβόσουν(α) | σκάφτηκες |
| 3 sg | έσκαβε | έσκαψε | σκαβόταν(ε) | σκάφτηκε |
| 1 pl | σκάβαμε | σκάψαμε | σκαβόμασταν, (‑όμαστε) | σκαφτήκαμε |
| 2 pl | σκάβατε | σκάψατε | σκαβόσασταν, (‑όσαστε) | σκαφτήκατε |
| 3 pl | έσκαβαν, σκάβαν(ε) | έσκαψαν, σκάψαν(ε) | σκάβονταν, (σκαβόντουσαν) | σκάφτηκαν, σκαφτήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα σκάβω ➤ | θα σκάψω ➤ | θα σκάβομαι ➤ | θα σκαφτώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα σκάβεις, … | θα σκάψεις, … | θα σκάβεσαι, … | θα σκαφτείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … σκάψει έχω, έχεις, … σκαμμένο, ‑η, ‑ο ➤ | έχω, έχεις, … σκαφτεί είμαι, είσαι, … σκαμμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … σκάψει είχα, είχες, … σκαμμένο, ‑η, ‑ο | είχα, είχες, … σκαφτεί ήμουν, ήσουν, … σκαμμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … σκάψει θα έχω, θα έχεις, … σκαμμένο, ‑η, ‑ο | θα έχω, θα έχεις, … σκαφτεί θα είμαι, θα είσαι, … σκαμμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας, όταν, …). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | σκάβε | σκάψε | — | σκάψου |
| 2 pl | σκάβετε | σκάψτε | σκάβεστε | σκαφτείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | σκάβοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας σκάψει ➤ | σκαμμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | σκάψει | σκαφτεί | ||
| Notes | • imperative plural active perfective (aorist) σκάψτε: also σκάφτε (demotic) • imperative singular active perfective (aorist) σκάψε: also σκάψ' & σκάφτ' +accusative of weak forms of personal pronoun αυτός (σκάψ' τον, σκάφτ' τες, ...) • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
- ανασκάβω (anaskávo, “to dig up, to raze”)