σεραπιάς

σεραπιάς

Ancient Greek

Alternative forms

• σαραπιάς (sarapiás)

Etymology

From Σέραπις (Sérapis) +‎ -ᾰ́ς (-ás).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /se.raː.pi.ás/ → /se.ra.piˈas/ → /se.ra.piˈas/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /se.raː.pi.ás/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /se.ra.piˈas/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /se.ra.piˈas/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /se.ra.piˈas/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /se.ra.piˈas/

Noun

σερᾱπῐᾰ́ς • (serāpiás) f (genitive σερᾱπῐᾰ́δος); third declension

1. Italian orchid (Orchis italica)

Declension

Third declension of ἡ σερᾱπῐᾰ́ς; τῆς σερᾱπῐᾰ́δος (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ σερᾱπῐᾰ́ς hē serāpiás	τὼ σερᾱπῐᾰ́δε tṑ serāpiáde	αἱ σερᾱπῐᾰ́δες hai serāpiádes
Genitive	τῆς σερᾱπῐᾰ́δος tês serāpiádos	τοῖν σερᾱπῐᾰ́δοιν toîn serāpiádoin	τῶν σερᾱπῐᾰ́δων tôn serāpiádōn
Dative	τῇ σερᾱπῐᾰ́δῐ têi serāpiádi	τοῖν σερᾱπῐᾰ́δοιν toîn serāpiádoin	ταῖς σερᾱπῐᾰ́σῐ / σερᾱπῐᾰ́σῐν taîs serāpiási(n)
Accusative	τὴν σερᾱπῐᾰ́δᾰ tḕn serāpiáda	τὼ σερᾱπῐᾰ́δε tṑ serāpiáde	τᾱ̀ς σερᾱπῐᾰ́δᾰς tā̀s serāpiádas
Vocative	σερᾱπῐᾰ́ς serāpiás	σερᾱπῐᾰ́δε serāpiáde	σερᾱπῐᾰ́δες serāpiádes
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. Nominative singular -ς (-s) arose by reduction of the original cluster *-ds.

Descendants

• → Latin: serāpiās
  • → Translingual: Serapias

Further reading

• “σεραπιάς”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• σεραπιάς in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette