σαρκοφάγος
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /sar.ko.pʰá.ɡos/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /sar.koˈpʰa.ɡos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /sar.koˈɸa.ɣos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /sar.koˈfa.ɣos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /sar.koˈfa.ɣos/
Etymology 1
From σάρξ (sárx, “flesh, meat”) + φᾰγεῖν (phageîn, “to eat”) + -ος (-os).
Adjective
σᾰρκοφᾰ́γος • (sarkophágos) m or f (neuter σᾰρκοφᾰ́γον); second declension
- flesh-eating, carnivorous
- Synonym: σαρκοβόρος (sarkobóros)
Declension
Second declension of σᾰρκοφᾰ́γος; σᾰρκοφᾰ́γον (Attic)
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
| Nominative | σᾰρκοφᾰ́γος sarkophágos | σᾰρκοφᾰ́γον sarkophágon | σᾰρκοφᾰ́γω sarkophágō | σᾰρκοφᾰ́γω sarkophágō | σᾰρκοφᾰ́γοι sarkophágoi | σᾰρκοφᾰ́γᾰ sarkophága | ||||||||
| Genitive | σᾰρκοφᾰ́γου sarkophágou | σᾰρκοφᾰ́γου sarkophágou | σᾰρκοφᾰ́γοιν sarkophágoin | σᾰρκοφᾰ́γοιν sarkophágoin | σᾰρκοφᾰ́γων sarkophágōn | σᾰρκοφᾰ́γων sarkophágōn | ||||||||
| Dative | σᾰρκοφᾰ́γῳ sarkophágōi | σᾰρκοφᾰ́γῳ sarkophágōi | σᾰρκοφᾰ́γοιν sarkophágoin | σᾰρκοφᾰ́γοιν sarkophágoin | σᾰρκοφᾰ́γοις sarkophágois | σᾰρκοφᾰ́γοις sarkophágois | ||||||||
| Accusative | σᾰρκοφᾰ́γον sarkophágon | σᾰρκοφᾰ́γον sarkophágon | σᾰρκοφᾰ́γω sarkophágō | σᾰρκοφᾰ́γω sarkophágō | σᾰρκοφᾰ́γους sarkophágous | σᾰρκοφᾰ́γᾰ sarkophága | ||||||||
| Vocative | σᾰρκοφᾰ́γε sarkopháge | σᾰρκοφᾰ́γον sarkophágon | σᾰρκοφᾰ́γω sarkophágō | σᾰρκοφᾰ́γω sarkophágō | σᾰρκοφᾰ́γοι sarkophágoi | σᾰρκοφᾰ́γᾰ sarkophága | ||||||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| σᾰρκοφᾰ́γως sarkophágōs | σᾰρκοφᾰγώτερος sarkophagṓteros | σᾰρκοφᾰγώτᾰτος sarkophagṓtatos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
Etymology 2
By ellipsis of [λίθος] σαρκοφάγος, a limestone found at Assos in Troas, remarkable for consuming the flesh of corpses laid in it; coffins were made of it, and such a coffin was called a σαρκοφάγος.
Noun
σᾰρκοφᾰ́γος • (sarkophágos) m (genitive σᾰρκοφᾰ́γου); second declension
- sarcophagus
Declension
Second declension of ὁ σᾰρκοφᾰ́γος; τοῦ σᾰρκοφᾰ́γου (Attic)
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ σᾰρκοφᾰ́γος ho sarkophágos | τὼ σᾰρκοφᾰ́γω tṑ sarkophágō | οἱ σᾰρκοφᾰ́γοι hoi sarkophágoi | ||||||||||
| Genitive | τοῦ σᾰρκοφᾰ́γου toû sarkophágou | τοῖν σᾰρκοφᾰ́γοιν toîn sarkophágoin | τῶν σᾰρκοφᾰ́γων tôn sarkophágōn | ||||||||||
| Dative | τῷ σᾰρκοφᾰ́γῳ tôi sarkophágōi | τοῖν σᾰρκοφᾰ́γοιν toîn sarkophágoin | τοῖς σᾰρκοφᾰ́γοις toîs sarkophágois | ||||||||||
| Accusative | τὸν σᾰρκοφᾰ́γον tòn sarkophágon | τὼ σᾰρκοφᾰ́γω tṑ sarkophágō | τοὺς σᾰρκοφᾰ́γους toùs sarkophágous | ||||||||||
| Vocative | σᾰρκοφᾰ́γε sarkopháge | σᾰρκοφᾰ́γω sarkophágō | σᾰρκοφᾰ́γοι sarkophágoi | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
Descendants
- Greek: σαρκοφάγος (sarkofágos)
- → Latin: sarcophagus
Further reading
- “σαρκοφάγος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- σαρκοφάγος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
Greek
Etymology
Inherited from Ancient Greek σαρκοφάγος (sarkophágos). Synchronically analysable as a compound of σάρκα (sárka) + -φάγος (-fágos).
Adjective
σαρκοφάγος • (sarkofágos) m (feminine σαρκοφάγος, neuter σαρκοφάγο)
- carnivorous, meat-eating
Declension
Declension of σαρκοφάγος
| number case \\ gender | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | σαρκοφάγος • | σαρκοφάγος • | σαρκοφάγο • | σαρκοφάγοι • | σαρκοφάγοι • | σαρκοφάγα • |
| genitive | σαρκοφάγου • | σαρκοφάγου • | σαρκοφάγου • | σαρκοφάγων • | σαρκοφάγων • | σαρκοφάγων • |
| accusative | σαρκοφάγο • | σαρκοφάγο • | σαρκοφάγο • | σαρκοφάγους • | σαρκοφάγους • | σαρκοφάγα • |
| vocative | σαρκοφάγε • | σαρκοφάγε • | σαρκοφάγο • | σαρκοφάγοι • | σαρκοφάγοι • | σαρκοφάγα • |
Noun
σαρκοφάγος • (sarkofágos) f or m (plural σαρκοφάγοι)
- (feminine gender) sarcophagus
- (masculine and feminine genders) carnivore
Declension
declension of σαρκοφάγος
| case \\ number | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | σαρκοφάγος • | σαρκοφάγοι • | |
| genitive | σαρκοφάγου • | σαρκοφάγων • | |
| accusative | σαρκοφάγο • | σαρκοφάγους • | |
| vocative | σαρκοφάγε • | σαρκοφάγοι • | |
| both gendered nouns have the same declined forms | |||
Related terms
- see: σάρκα f (sárka, “flesh”)