σαρκοκηλικός

σαρκοκηλικός

Ancient Greek

Etymology

From σᾰρκοκήλη (sarkokḗlē, “sarcocele”) +‎ -ῐκός (-ikós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sar.ko.kɛː.li.kós/ → /sar.ko.ci.liˈkos/ → /sar.ko.ci.liˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sar.ko.kɛː.li.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sar.ko.ke̝.liˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sar.ko.ci.liˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sar.ko.ci.liˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sar.ko.ci.liˈkos/

Adjective

σᾰρκοκηλῐκός • (sarkokēlikós) m (feminine σᾰρκοκηλῐκή, neuter σᾰρκοκηλῐκόν); first/second declension

1. afflicted with sarcocele

Declension

First and second declension of σᾰρκοκηλῐκός; σᾰρκοκηλῐκή; σᾰρκοκηλῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		σᾰρκοκηλῐκός sarkokēlikós	σᾰρκοκηλῐκή sarkokēlikḗ	σᾰρκοκηλῐκόν sarkokēlikón		σᾰρκοκηλῐκώ sarkokēlikṓ	σᾰρκοκηλῐκᾱ́ sarkokēlikā́	σᾰρκοκηλῐκώ sarkokēlikṓ		σᾰρκοκηλῐκοί sarkokēlikoí	σᾰρκοκηλῐκαί sarkokēlikaí	σᾰρκοκηλῐκᾰ́ sarkokēliká
Genitive		σᾰρκοκηλῐκοῦ sarkokēlikoû	σᾰρκοκηλῐκῆς sarkokēlikês	σᾰρκοκηλῐκοῦ sarkokēlikoû		σᾰρκοκηλῐκοῖν sarkokēlikoîn	σᾰρκοκηλῐκαῖν sarkokēlikaîn	σᾰρκοκηλῐκοῖν sarkokēlikoîn		σᾰρκοκηλῐκῶν sarkokēlikôn	σᾰρκοκηλῐκῶν sarkokēlikôn	σᾰρκοκηλῐκῶν sarkokēlikôn
Dative		σᾰρκοκηλῐκῷ sarkokēlikôi	σᾰρκοκηλῐκῇ sarkokēlikêi	σᾰρκοκηλῐκῷ sarkokēlikôi		σᾰρκοκηλῐκοῖν sarkokēlikoîn	σᾰρκοκηλῐκαῖν sarkokēlikaîn	σᾰρκοκηλῐκοῖν sarkokēlikoîn		σᾰρκοκηλῐκοῖς sarkokēlikoîs	σᾰρκοκηλῐκαῖς sarkokēlikaîs	σᾰρκοκηλῐκοῖς sarkokēlikoîs
Accusative		σᾰρκοκηλῐκόν sarkokēlikón	σᾰρκοκηλῐκήν sarkokēlikḗn	σᾰρκοκηλῐκόν sarkokēlikón		σᾰρκοκηλῐκώ sarkokēlikṓ	σᾰρκοκηλῐκᾱ́ sarkokēlikā́	σᾰρκοκηλῐκώ sarkokēlikṓ		σᾰρκοκηλῐκούς sarkokēlikoús	σᾰρκοκηλῐκᾱ́ς sarkokēlikā́s	σᾰρκοκηλῐκᾰ́ sarkokēliká
Vocative		σᾰρκοκηλῐκέ sarkokēliké	σᾰρκοκηλῐκή sarkokēlikḗ	σᾰρκοκηλῐκόν sarkokēlikón		σᾰρκοκηλῐκώ sarkokēlikṓ	σᾰρκοκηλῐκᾱ́ sarkokēlikā́	σᾰρκοκηλῐκώ sarkokēlikṓ		σᾰρκοκηλῐκοί sarkokēlikoí	σᾰρκοκηλῐκαί sarkokēlikaí	σᾰρκοκηλῐκᾰ́ sarkokēliká
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		σᾰρκοκηλῐκῶς sarkokēlikôs				σᾰρκοκηλῐκώτερος sarkokēlikṓteros				σᾰρκοκηλῐκώτᾰτος sarkokēlikṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “σαρκοκηλικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press