σαρκάζω
Ancient Greek
Etymology
Derived from σάρξ (sárx, “meat”, “flesh”) + -άζω (-ázō, verbal suffix).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /sar.káz.dɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /sarˈka.zo/
- (4th CE Koine) IPA(key): /sarˈka.zo/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /sarˈka.zo/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /sarˈka.zo/
Verb
σαρκάζω • (sarkázō)
- I gnash
- I tear or lacerate flesh
- I bite my lip in anger
- (figuratively) I tear apart with sarcasm
Conjugation
Present: σαρκᾰ́ζω, σαρκᾰ́ζομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | σαρκᾰ́ζω | σαρκᾰ́ζεις | σαρκᾰ́ζει | σαρκᾰ́ζετον | σαρκᾰ́ζετον | σαρκᾰ́ζομεν | σαρκᾰ́ζετε | σαρκᾰ́ζουσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | σαρκᾰ́ζω | σαρκᾰ́ζῃς | σαρκᾰ́ζῃ | σαρκᾰ́ζητον | σαρκᾰ́ζητον | σαρκᾰ́ζωμεν | σαρκᾰ́ζητε | σαρκᾰ́ζωσῐ(ν) | |||||
| optative | σαρκᾰ́ζοιμῐ | σαρκᾰ́ζοις | σαρκᾰ́ζοι | σαρκᾰ́ζοιτον | σαρκᾰζοίτην | σαρκᾰ́ζοιμεν | σαρκᾰ́ζοιτε | σαρκᾰ́ζοιεν | |||||
| imperative | σάρκᾰζε | σαρκᾰζέτω | σαρκᾰ́ζετον | σαρκᾰζέτων | σαρκᾰ́ζετε | σαρκᾰζόντων | |||||||
| middle/ passive | indicative | σαρκᾰ́ζομαι | σαρκᾰ́ζῃ, σαρκᾰ́ζει | σαρκᾰ́ζεται | σαρκᾰ́ζεσθον | σαρκᾰ́ζεσθον | σαρκᾰζόμεθᾰ | σαρκᾰ́ζεσθε | σαρκᾰ́ζονται | ||||
| subjunctive | σαρκᾰ́ζωμαι | σαρκᾰ́ζῃ | σαρκᾰ́ζηται | σαρκᾰ́ζησθον | σαρκᾰ́ζησθον | σαρκᾰζώμεθᾰ | σαρκᾰ́ζησθε | σαρκᾰ́ζωνται | |||||
| optative | σαρκᾰζοίμην | σαρκᾰ́ζοιο | σαρκᾰ́ζοιτο | σαρκᾰ́ζοισθον | σαρκᾰζοίσθην | σαρκᾰζοίμεθᾰ | σαρκᾰ́ζοισθε | σαρκᾰ́ζοιντο | |||||
| imperative | σαρκᾰ́ζου | σαρκᾰζέσθω | σαρκᾰ́ζεσθον | σαρκᾰζέσθων | σαρκᾰ́ζεσθε | σαρκᾰζέσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | σαρκᾰ́ζειν | σαρκᾰ́ζεσθαι | |||||||||||
| participle | m | σαρκᾰ́ζων | σαρκᾰζόμενος | ||||||||||
| f | σαρκᾰ́ζουσᾰ | σαρκᾰζομένη | |||||||||||
| n | σαρκᾰ́ζον | σαρκᾰζόμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Imperfect: ἐσάρκᾰζον, ἐσαρκᾰζόμην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐσάρκᾰζον | ἐσάρκᾰζες | ἐσάρκᾰζε(ν) | ἐσαρκᾰ́ζετον | ἐσαρκᾰζέτην | ἐσαρκᾰ́ζομεν | ἐσαρκᾰ́ζετε | ἐσάρκᾰζον | ||||
| middle/ passive | indicative | ἐσαρκᾰζόμην | ἐσαρκᾰ́ζου | ἐσαρκᾰ́ζετο | ἐσαρκᾰ́ζεσθον | ἐσαρκᾰζέσθην | ἐσαρκᾰζόμεθᾰ | ἐσαρκᾰ́ζεσθε | ἐσαρκᾰ́ζοντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Future: σαρκᾰ́σω, σαρκᾰ́σομαι, σαρκᾰσθήσομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | σαρκᾰ́σω | σαρκᾰ́σεις | σαρκᾰ́σει | σαρκᾰ́σετον | σαρκᾰ́σετον | σαρκᾰ́σομεν | σαρκᾰ́σετε | σαρκᾰ́σουσῐ(ν) | ||||
| optative | σαρκᾰ́σοιμῐ | σαρκᾰ́σοις | σαρκᾰ́σοι | σαρκᾰ́σοιτον | σαρκᾰσοίτην | σαρκᾰ́σοιμεν | σαρκᾰ́σοιτε | σαρκᾰ́σοιεν | |||||
| middle | indicative | σαρκᾰ́σομαι | σαρκᾰ́σῃ, σαρκᾰ́σει | σαρκᾰ́σεται | σαρκᾰ́σεσθον | σαρκᾰ́σεσθον | σαρκᾰσόμεθᾰ | σαρκᾰ́σεσθε | σαρκᾰ́σονται | ||||
| optative | σαρκᾰσοίμην | σαρκᾰ́σοιο | σαρκᾰ́σοιτο | σαρκᾰ́σοισθον | σαρκᾰσοίσθην | σαρκᾰσοίμεθᾰ | σαρκᾰ́σοισθε | σαρκᾰ́σοιντο | |||||
| passive | indicative | σαρκᾰσθήσομαι | σαρκᾰσθήσῃ | σαρκᾰσθήσεται | σαρκᾰσθήσεσθον | σαρκᾰσθήσεσθον | σαρκᾰσθησόμεθᾰ | σαρκᾰσθήσεσθε | σαρκᾰσθήσονται | ||||
| optative | σαρκᾰσθησοίμην | σαρκᾰσθήσοιο | σαρκᾰσθήσοιτο | σαρκᾰσθήσοισθον | σαρκᾰσθησοίσθην | σαρκᾰσθησοίμεθᾰ | σαρκᾰσθήσοισθε | σαρκᾰσθήσοιντο | |||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | σαρκᾰ́σειν | σαρκᾰ́σεσθαι | σαρκᾰσθήσεσθαι | ||||||||||
| participle | m | σαρκᾰ́σων | σαρκᾰσόμενος | σαρκᾰσθησόμενος | |||||||||
| f | σαρκᾰ́σουσᾰ | σαρκᾰσομένη | σαρκᾰσθησομένη | ||||||||||
| n | σαρκᾰ́σον | σαρκᾰσόμενον | σαρκᾰσθησόμενον | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Aorist: ἐσάρκᾰσᾰ, ἐσαρκᾰσᾰ́μην, ἐσαρκᾰ́σθην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐσάρκᾰσᾰ | ἐσάρκᾰσᾰς | ἐσάρκᾰσε(ν) | ἐσαρκᾰ́σᾰτον | ἐσαρκᾰσᾰ́την | ἐσαρκᾰ́σᾰμεν | ἐσαρκᾰ́σᾰτε | ἐσάρκᾰσᾰν | ||||
| subjunctive | σαρκᾰ́σω | σαρκᾰ́σῃς | σαρκᾰ́σῃ | σαρκᾰ́σητον | σαρκᾰ́σητον | σαρκᾰ́σωμεν | σαρκᾰ́σητε | σαρκᾰ́σωσῐ(ν) | |||||
| optative | σαρκᾰ́σαιμῐ | σαρκᾰ́σειᾰς, σαρκᾰ́σαις | σαρκᾰ́σειε(ν), σαρκᾰ́σαι | σαρκᾰ́σαιτον | σαρκᾰσαίτην | σαρκᾰ́σαιμεν | σαρκᾰ́σαιτε | σαρκᾰ́σειᾰν, σαρκᾰ́σαιεν | |||||
| imperative | σάρκᾰσον | σαρκᾰσᾰ́τω | σαρκᾰ́σᾰτον | σαρκᾰσᾰ́των | σαρκᾰ́σᾰτε | σαρκᾰσᾰ́ντων | |||||||
| middle | indicative | ἐσαρκᾰσᾰ́μην | ἐσαρκᾰ́σω | ἐσαρκᾰ́σᾰτο | ἐσαρκᾰ́σᾰσθον | ἐσαρκᾰσᾰ́σθην | ἐσαρκᾰσᾰ́μεθᾰ | ἐσαρκᾰ́σᾰσθε | ἐσαρκᾰ́σᾰντο | ||||
| subjunctive | σαρκᾰ́σωμαι | σαρκᾰ́σῃ | σαρκᾰ́σηται | σαρκᾰ́σησθον | σαρκᾰ́σησθον | σαρκᾰσώμεθᾰ | σαρκᾰ́σησθε | σαρκᾰ́σωνται | |||||
| optative | σαρκᾰσαίμην | σαρκᾰ́σαιο | σαρκᾰ́σαιτο | σαρκᾰ́σαισθον | σαρκᾰσαίσθην | σαρκᾰσαίμεθᾰ | σαρκᾰ́σαισθε | σαρκᾰ́σαιντο | |||||
| imperative | σάρκᾰσαι | σαρκᾰσᾰ́σθω | σαρκᾰ́σᾰσθον | σαρκᾰσᾰ́σθων | σαρκᾰ́σᾰσθε | σαρκᾰσᾰ́σθων | |||||||
| passive | indicative | ἐσαρκᾰ́σθην | ἐσαρκᾰ́σθης | ἐσαρκᾰ́σθη | ἐσαρκᾰ́σθητον | ἐσαρκᾰσθήτην | ἐσαρκᾰ́σθημεν | ἐσαρκᾰ́σθητε | ἐσαρκᾰ́σθησᾰν | ||||
| subjunctive | σαρκᾰσθῶ | σαρκᾰσθῇς | σαρκᾰσθῇ | σαρκᾰσθῆτον | σαρκᾰσθῆτον | σαρκᾰσθῶμεν | σαρκᾰσθῆτε | σαρκᾰσθῶσῐ(ν) | |||||
| optative | σαρκᾰσθείην | σαρκᾰσθείης | σαρκᾰσθείη | σαρκᾰσθεῖτον, σαρκᾰσθείητον | σαρκᾰσθείτην, σαρκᾰσθειήτην | σαρκᾰσθεῖμεν, σαρκᾰσθείημεν | σαρκᾰσθεῖτε, σαρκᾰσθείητε | σαρκᾰσθεῖεν, σαρκᾰσθείησᾰν | |||||
| imperative | σαρκᾰ́σθητῐ | σαρκᾰσθήτω | σαρκᾰ́σθητον | σαρκᾰσθήτων | σαρκᾰ́σθητε | σαρκᾰσθέντων | |||||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | σαρκᾰ́σαι | σαρκᾰ́σᾰσθαι | σαρκᾰσθῆναι | ||||||||||
| participle | m | σαρκᾰ́σᾱς | σαρκᾰσᾰ́μενος | σαρκᾰσθείς | |||||||||
| f | σαρκᾰ́σᾱσᾰ | σαρκᾰσᾰμένη | σαρκᾰσθεῖσᾰ | ||||||||||
| n | σαρκᾰ́σᾰν | σαρκᾰσᾰ́μενον | σαρκᾰσθέν | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Perfect: ἐσάρκᾰκᾰ, ἐσάρκᾰσμαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐσάρκᾰκᾰ | ἐσάρκᾰκᾰς | ἐσάρκᾰκε(ν) | ἐσαρκᾰ́κᾰτον | ἐσαρκᾰ́κᾰτον | ἐσαρκᾰ́κᾰμεν | ἐσαρκᾰ́κᾰτε | ἐσαρκᾰ́κᾱσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | ἐσαρκᾰ́κω | ἐσαρκᾰ́κῃς | ἐσαρκᾰ́κῃ | ἐσαρκᾰ́κητον | ἐσαρκᾰ́κητον | ἐσαρκᾰ́κωμεν | ἐσαρκᾰ́κητε | ἐσαρκᾰ́κωσῐ(ν) | |||||
| optative | ἐσαρκᾰ́κοιμῐ, ἐσαρκᾰκοίην | ἐσαρκᾰ́κοις, ἐσαρκᾰκοίης | ἐσαρκᾰ́κοι, ἐσαρκᾰκοίη | ἐσαρκᾰ́κοιτον | ἐσαρκᾰκοίτην | ἐσαρκᾰ́κοιμεν | ἐσαρκᾰ́κοιτε | ἐσαρκᾰ́κοιεν | |||||
| imperative | ἐσάρκᾰκε | ἐσαρκᾰκέτω | ἐσαρκᾰ́κετον | ἐσαρκᾰκέτων | ἐσαρκᾰ́κετε | ἐσαρκᾰκόντων | |||||||
| middle/ passive | indicative | ἐσάρκᾰσμαι | ἐσάρκᾰσαι | ἐσάρκᾰσται | ἐσάρκᾰσθον | ἐσάρκᾰσθον | ἐσαρκᾰ́σμεθᾰ | ἐσάρκᾰσθε | ἐσαρκᾰ́δᾰται | ||||
| subjunctive | ἐσαρκᾰσμένος ὦ | ἐσαρκᾰσμένος ᾖς | ἐσαρκᾰσμένος ᾖ | ἐσαρκᾰσμένω ἦτον | ἐσαρκᾰσμένω ἦτον | ἐσαρκᾰσμένοι ὦμεν | ἐσαρκᾰσμένοι ἦτε | ἐσαρκᾰσμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
| optative | ἐσαρκᾰσμένος εἴην | ἐσαρκᾰσμένος εἴης | ἐσαρκᾰσμένος εἴη | ἐσαρκᾰσμένοι εἴητον/εἶτον | ἐσαρκᾰσμένω εἰήτην/εἴτην | ἐσαρκᾰσμένοι εἴημεν/εἶμεν | ἐσαρκᾰσμένοι εἴητε/εἶτε | ἐσαρκᾰσμένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
| imperative | ἐσάρκᾰσο | ἐσαρκᾰ́σθω | ἐσάρκᾰσθον | ἐσαρκᾰ́σθων | ἐσάρκᾰσθε | ἐσαρκᾰ́σθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | ἐσαρκᾰκέναι | ἐσαρκᾰ́σθαι | |||||||||||
| participle | m | ἐσαρκᾰκώς | ἐσαρκᾰσμένος | ||||||||||
| f | ἐσαρκᾰκυῖᾰ | ἐσαρκᾰσμένη | |||||||||||
| n | ἐσαρκᾰκός | ἐσαρκᾰσμένον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Pluperfect: ἐσαρκᾰ́κειν, ἐσαρκᾰ́σμην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐσαρκᾰ́κειν, ἐσαρκᾰ́κη | ἐσαρκᾰ́κεις, ἐσαρκᾰ́κης | ἐσαρκᾰ́κει(ν) | ἐσαρκᾰ́κετον | ἐσαρκᾰκέτην | ἐσαρκᾰ́κεμεν | ἐσαρκᾰ́κετε | ἐσαρκᾰ́κεσᾰν | ||||
| middle/ passive | indicative | ἐσαρκᾰ́σμην | ἐσάρκᾰσο | ἐσάρκᾰστο | ἐσάρκᾰσθον | ἐσαρκᾰ́σθην | ἐσαρκᾰ́σμεθᾰ | ἐσάρκᾰσθε | ἐσαρκᾰ́δᾰτο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Derived terms
- σαρκασμός (sarkasmós)