σαγηνοβόλος

σαγηνοβόλος

Ancient Greek

Etymology

From σαγήνη (sagḗnē, “seine”) +‎ βόλος (bólos, “cast of a net”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sa.ɡɛː.no.bó.los/ → /sa.ʝi.noˈβo.los/ → /sa.ʝi.noˈvo.los/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sa.ɡɛː.no.bó.los/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sa.ɡe̝.noˈbo.los/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sa.ʝi.noˈβo.los/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sa.ʝi.noˈvo.los/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sa.ʝi.noˈvo.los/

Noun

σᾰγηνοβόλος • (sagēnobólos) m (genitive σᾰγηνοβόλου); second declension

1. fisherman, one who casts the seine

Inflection

Second declension of ὁ σᾰγηνοβόλος; τοῦ σᾰγηνοβόλου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ σᾰγηνοβόλος ho sagēnobólos	τὼ σᾰγηνοβόλω tṑ sagēnobólō	οἱ σᾰγηνοβόλοι hoi sagēnobóloi
Genitive	τοῦ σᾰγηνοβόλου toû sagēnobólou	τοῖν σᾰγηνοβόλοιν toîn sagēnobóloin	τῶν σᾰγηνοβόλων tôn sagēnobólōn
Dative	τῷ σᾰγηνοβόλῳ tôi sagēnobólōi	τοῖν σᾰγηνοβόλοιν toîn sagēnobóloin	τοῖς σᾰγηνοβόλοις toîs sagēnobólois
Accusative	τὸν σᾰγηνοβόλον tòn sagēnobólon	τὼ σᾰγηνοβόλω tṑ sagēnobólō	τοὺς σᾰγηνοβόλους toùs sagēnobólous
Vocative	σᾰγηνοβόλε sagēnobóle	σᾰγηνοβόλω sagēnobólō	σᾰγηνοβόλοι sagēnobóloi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “σαγηνοβόλος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “σαγηνοβόλος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• σαγηνοβόλος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette