πότνια
Ancient Greek
Etymology
From Proto-Hellenic *pótnia, from Proto-Indo-European *pótnih₂. Cognate with Mycenaean Greek 𐀡𐀴𐀛𐀊 (po-ti-ni-ja), Sanskrit पत्नी (patnī, “mistress, wife”), Lithuanian pati (“wife”).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /pó.tni.a/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ˈpo.tni.a/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈpo.tni.a/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈpo.tni.a/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈpo.tni.a/
Noun
πότνιᾰ • (pótnia) f (genitive ποτνίᾱς); first declension
- mistress, lady
- Πότνια θηρῶν ― Pótnia thērôn ― Lady of the animals
Inflection
First declension of ἡ πότνιᾰ; τῆς ποτνίᾱς (Attic)
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ πότνιᾰ hē pótnia | τὼ ποτνίᾱ tṑ potníā | αἱ πότνιαι hai pótniai | ||||||||||
Genitive | τῆς ποτνίᾱς tês potníās | τοῖν ποτνίαιν toîn potníain | τῶν ποτνιῶν tôn potniôn | ||||||||||
Dative | τῇ ποτνίᾳ têi potníāi | τοῖν ποτνίαιν toîn potníain | ταῖς ποτνίαις taîs potníais | ||||||||||
Accusative | τὴν πότνιᾰν tḕn pótnian | τὼ ποτνίᾱ tṑ potníā | τᾱ̀ς ποτνίᾱς tā̀s potníās | ||||||||||
Vocative | πότνιᾰ pótnia | ποτνίᾱ potníā | πότνιαι pótniai | ||||||||||
Notes: |
|
- An alternative vocative form is πότνα (pótna).
Related terms
- δεσπότης (despótēs)
- δέσποινᾰ (déspoina)
- πόσις (pósis)
References
- “πότνια”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- πότνια - ΛΟΓΕΙΟΝ (since 2011) Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch) University of Chicago.