πυρομέτρης

πυρομέτρης

Ancient Greek

Alternative forms

• πῡρομετρητής (pūrometrētḗs)

Etymology

From πῡρός (pūrós, “wheat”) +‎ μέτρον (métron, “measure”) +‎ -ης (-ēs).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pyː.ro.mé.trɛːs/ → /py.roˈme.tris/ → /pi.roˈme.tris/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pyː.ro.mé.trɛːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /py.roˈme.tre̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /py.roˈme.tris/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /py.roˈme.tris/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pi.roˈme.tris/

Noun

πῡρομέτρης • (pūrométrēs) m (genitive πῡρομέτρου); first declension

1. one who measures wheat

Declension

First declension of ὁ πῡρομέτρης; τοῦ πῡρομέτρου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ πῡρομέτρης ho pūrométrēs	τὼ πῡρομέτρᾱ tṑ pūrométrā	οἱ πῡρομέτραι hoi pūrométrai
Genitive	τοῦ πῡρομέτρου toû pūrométrou	τοῖν πῡρομέτραιν toîn pūrométrain	τῶν πῡρομετρῶν tôn pūrometrôn
Dative	τῷ πῡρομέτρῃ tôi pūrométrēi	τοῖν πῡρομέτραιν toîn pūrométrain	τοῖς πῡρομέτραις toîs pūrométrais
Accusative	τὸν πῡρομέτρην tòn pūrométrēn	τὼ πῡρομέτρᾱ tṑ pūrométrā	τοὺς πῡρομέτρᾱς toùs pūrométrās
Vocative	πῡρομέτρη pūrométrē	πῡρομέτρᾱ pūrométrā	πῡρομέτραι pūrométrai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• πῡρομετρέω (pūrometréō)

Further reading

• “πυρομέτρης”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• πυρομέτρης in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette