πτέρνα

πτέρνα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ptér.na/ → /ˈpter.na/ → /ˈpter.na/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ptér.na/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpter.na/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpter.na/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpter.na/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpter.na/

Noun

πτέρνᾰ • (ptérna) f (genitive πτέρνης); first declension

1. Alternative form of πτέρνη (ptérnē, “heel”)
   • 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, History of Animals 1.15

Declension

First declension of ἡ πτέρνᾰ; τῆς πτέρνης (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ πτέρνᾰ hē ptérna	τὼ πτέρνᾱ tṑ ptérnā	αἱ πτέρναι hai ptérnai
Genitive	τῆς πτέρνης tês ptérnēs	τοῖν πτέρναιν toîn ptérnain	τῶν πτερνῶν tôn pternôn
Dative	τῇ πτέρνῃ têi ptérnēi	τοῖν πτέρναιν toîn ptérnain	ταῖς πτέρναις taîs ptérnais
Accusative	τὴν πτέρνᾰν tḕn ptérnan	τὼ πτέρνᾱ tṑ ptérnā	τᾱ̀ς πτέρνᾱς tā̀s ptérnās
Vocative	πτέρνᾰ ptérna	πτέρνᾱ ptérnā	πτέρναι ptérnai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Greek: φτέρνα (ftérna)

Further reading

• “πτέρνα”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• πτέρνα in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• G4418 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • heel idem, page 394.

---

Greek

Noun

πτέρνα • (ptérna) f (plural πτέρνες)

1. Alternative form of φτέρνα (ftérna)

Declension

declension of πτέρνα

case     \\     number	singular	plural
nominative	πτέρνα •	πτέρνες •
genitive	πτέρνας •	πτερνών •
accusative	πτέρνα •	πτέρνες •
vocative	πτέρνα •	πτέρνες •