πρόσωπο
Greek
Etymology
Inherited from Ancient Greek πρόσωπον (prósōpon).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpɾɔsɔpɔ/
- Hyphenation: πρό‧σω‧πο
Noun
πρόσωπο • (prósopo) n (plural πρόσωπα)
- face
- character, person
Declension
declension of πρόσωπο
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | πρόσωπο • | πρόσωπα • |
| genitive | προσώπου • | προσώπων • |
| accusative | πρόσωπο • | πρόσωπα • |
| vocative | πρόσωπο • | πρόσωπα • |
Derived terms
- νομικό πρόσωπο n (nomikó prósopo, “legal person”)
- φυσικό πρόσωπο n (fysikó prósopo, “natural person”)