πρόνοος

πρόνοος

Ancient Greek

Alternative forms

• πρόνους (prónous) – contracted

Etymology

From προ- (pro-) +‎ νόος (nóos)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pró.no.os/ → /ˈpro.no.os/ → /ˈpro.no.os/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pró.no.os/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpro.no.os/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpro.no.os/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpro.no.os/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpro.no.os/

Adjective

πρόνοος • (prónoos) m or f (neuter πρόνοον); second declension

1. careful

Declension

Second declension of πρόνοος; πρόνοον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		πρόνοος prónoos	πρόνοον prónoon		προνόω pronóō	προνόω pronóō		πρόνοοι prónooi	πρόνοᾰ prónoa
Genitive		προνόου pronóou	προνόου pronóou		προνόοιν pronóoin	προνόοιν pronóoin		προνόων pronóōn	προνόων pronóōn
Dative		προνόῳ pronóōi	προνόῳ pronóōi		προνόοιν pronóoin	προνόοιν pronóoin		προνόοις pronóois	προνόοις pronóois
Accusative		πρόνοον prónoon	πρόνοον prónoon		προνόω pronóō	προνόω pronóō		προνόους pronóous	πρόνοᾰ prónoa
Vocative		πρόνοε prónoe	πρόνοον prónoon		προνόω pronóō	προνόω pronóō		πρόνοοι prónooi	πρόνοᾰ prónoa
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		προνόως pronóōs			προνοώτερος pronoṓteros			προνοώτᾰτος pronoṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• προνοέω (pronoéō)

Descendants

• → Classical Syriac: ܦܘܪܢܣܐ‎
• →⇒ English: pronoia

Further reading

• πρόνοος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “πρόνοος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press