πρωτομάρτυρας
Greek
Alternative forms
- πρωτμάρτυς (protmártys) (formal)
Etymology
Learnedly, from Hellenistic Koine Greek πρωτομάρτυρα (prōtomártura), accusative singular of πρωτομάρτυς (prōtomártus).[1]. Synchronically analysable as πρωτο- (“first”) + μάρτυρας (“martyr; witness”).
Pronunciation
- IPA(key): /pɾo.toˈmaɾ.ti.ɾas/
- Hyphenation: πρω‧το‧μάρ‧τυ‧ρας
Noun
πρωτομάρτυρας • (protomártyras) m or f (plural πρωτομάρτυρες)
- (Eastern Orthodoxy) protomartyr
Declension
declension of πρωτομάρτυρας
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | πρωτομάρτυρας • | πρωτομάρτυρες • | |
| genitive | πρωτομάρτυρα • | πρωτομαρτύρων • | |
| accusative | πρωτομάρτυρα • | πρωτομάρτυρες • | |
| vocative | πρωτομάρτυρα • | πρωτομάρτυρες • | |
| Feminine singular genitive: πρωτομάρτυρος (protomártyros), also formal masculine. | |||
Related terms
- see: μάρτυρας (mártyras, “witness; martyr”)
References
- πρωτομάρτυρας in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.