πρωταγωνιστής

πρωταγωνιστής

Ancient Greek

Etymology

From πρῶτος (prôtos) +‎ ᾰ̓γωνῐστής (agōnistḗs).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /prɔː.ta.ɡɔː.nis.tɛ̌ːs/ → /pro.ta.ɣo.nisˈtis/ → /pro.ta.ɣo.nisˈtis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /prɔː.ta.ɡɔː.nis.tɛ̌ːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pro.ta.ɡo.nisˈte̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pro.ta.ɣo.nisˈtis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pro.ta.ɣo.nisˈtis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pro.ta.ɣo.nisˈtis/

Noun

πρωτᾰγωνῐστής • (prōtagōnistḗs) m (genitive πρωτᾰγωνῐστοῦ); first declension

1. (theater) lead actor (actor who plays the main role)

Inflection

First declension of ὁ πρωτᾰγωνῐστής; τοῦ πρωτᾰγωνῐστοῦ (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ πρωτᾰγωνῐστής ho prōtagōnistḗs	τὼ πρωτᾰγωνῐστᾱ́ tṑ prōtagōnistā́	οἱ πρωτᾰγωνῐσταί hoi prōtagōnistaí
Genitive	τοῦ πρωτᾰγωνῐστοῦ toû prōtagōnistoû	τοῖν πρωτᾰγωνῐσταῖν toîn prōtagōnistaîn	τῶν πρωτᾰγωνῐστῶν tôn prōtagōnistôn
Dative	τῷ πρωτᾰγωνῐστῇ tôi prōtagōnistêi	τοῖν πρωτᾰγωνῐσταῖν toîn prōtagōnistaîn	τοῖς πρωτᾰγωνῐσταῖς toîs prōtagōnistaîs
Accusative	τὸν πρωτᾰγωνῐστήν tòn prōtagōnistḗn	τὼ πρωτᾰγωνῐστᾱ́ tṑ prōtagōnistā́	τοὺς πρωτᾰγωνῐστᾱ́ς toùs prōtagōnistā́s
Vocative	πρωτᾰγωνῐστᾰ́ prōtagōnistá	πρωτᾰγωνῐστᾱ́ prōtagōnistā́	πρωτᾰγωνῐσταί prōtagōnistaí
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• → French: protagoniste (learned)
• Greek: πρωταγωνιστής (protagonistís)

See also

• ᾰ̓γωνῐστής (agōnistḗs)
• ᾰ̓ντᾰγωνῐστής (antagōnistḗs)

Further reading

• “πρωταγωνιστής”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “πρωταγωνιστής”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• πρωταγωνιστής in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette

---

Greek

Etymology

From Ancient Greek πρωταγωνιστής (prōtagōnistḗs), equivalent to πρωτ- (prot-, “first”) +‎ αγωνιστής (agonistís, “fighter, athlete”).

Pronunciation

• IPA^(key): /pɾotaɣoniˈstis/
• Hyphenation: πρω‧τα‧γω‧νι‧στής

Noun

πρωταγωνιστής • (protagonistís) m (plural πρωταγωνιστές, feminine πρωταγωνίστρια)

1. (drama) protagonist

Declension

declension of πρωταγωνιστής

case     \\     number	singular	plural
nominative	πρωταγωνιστής •	πρωταγωνιστές •
genitive	πρωταγωνιστή •	πρωταγωνιστών •
accusative	πρωταγωνιστή •	πρωταγωνιστές •
vocative	πρωταγωνιστή •	πρωταγωνιστές •

Related terms

• ανταγωνιστής (antagonistís)
• δευτεραγωνιστής m (defteragonistís)
• τριταγωνιστής m (tritagonistís)
• συμπρωταγωνιστής m (symprotagonistís), συμπρωταγωνίστρια f
• and see: αγώνας m (agónas, “struggle, match”)