προφητεύω
Ancient Greek
Alternative forms
- προφᾱτεύω (prophāteúō) – Doric
Etymology
From προφήτης (prophḗtēs, “prophet”) from πρόφημι (próphēmi, “to speak beforehand”).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /pro.pʰɛː.těu̯.ɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /pro.pʰe̝ˈte.wo/
- (4th CE Koine) IPA(key): /pro.ɸiˈte.βo/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /pro.fiˈte.vo/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /pro.fiˈte.vo/
Verb
προφητεύω • (prophēteúō)
- to be a prophet, an interpreter of the gods
- Pindar 1c
- (New Testament) to expound scripture, to speak and preach under the influence of the Holy Spirit
- Gospel of Luke 1.67
Inflection
Most manuscripts of the LXX and New Testament place the augment after προ, as if it was a prefix attached to *φητεύω (phēteúō).
Present: προφητεύω, προφητεύομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | προφητεύω | προφητεύεις | προφητεύει | προφητεύετον | προφητεύετον | προφητεύομεν | προφητεύετε | προφητεύουσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | προφητεύω | προφητεύῃς | προφητεύῃ | προφητεύητον | προφητεύητον | προφητεύωμεν | προφητεύητε | προφητεύωσῐ(ν) | |||||
| optative | προφητεύοιμῐ | προφητεύοις | προφητεύοι | προφητεύοιτον | προφητευοίτην | προφητεύοιμεν | προφητεύοιτε | προφητεύοιεν | |||||
| imperative | προφήτευε | προφητευέτω | προφητεύετον | προφητευέτων | προφητεύετε | προφητευόντων | |||||||
| middle/ passive | indicative | προφητεύομαι | προφητεύῃ, προφητεύει | προφητεύεται | προφητεύεσθον | προφητεύεσθον | προφητευόμεθᾰ | προφητεύεσθε | προφητεύονται | ||||
| subjunctive | προφητεύωμαι | προφητεύῃ | προφητεύηται | προφητεύησθον | προφητεύησθον | προφητευώμεθᾰ | προφητεύησθε | προφητεύωνται | |||||
| optative | προφητευοίμην | προφητεύοιο | προφητεύοιτο | προφητεύοισθον | προφητευοίσθην | προφητευοίμεθᾰ | προφητεύοισθε | προφητεύοιντο | |||||
| imperative | προφητεύου | προφητευέσθω | προφητεύεσθον | προφητευέσθων | προφητεύεσθε | προφητευέσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | προφητεύειν | προφητεύεσθαι | |||||||||||
| participle | m | προφητεύων | προφητευόμενος | ||||||||||
| f | προφητεύουσᾰ | προφητευομένη | |||||||||||
| n | προφητεῦον | προφητευόμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Imperfect: ἐπροφήτευον, ἐπροφητευόμην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐπροφήτευον | ἐπροφήτευες | ἐπροφήτευε(ν) | ἐπροφητεύετον | ἐπροφητευέτην | ἐπροφητεύομεν | ἐπροφητεύετε | ἐπροφήτευον | ||||
| middle/ passive | indicative | ἐπροφητευόμην | ἐπροφητεύου | ἐπροφητεύετο | ἐπροφητεύεσθον | ἐπροφητευέσθην | ἐπροφητευόμεθᾰ | ἐπροφητεύεσθε | ἐπροφητεύοντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Imperfect: προεφήτευον, προεφητευόμην (LXX, NT)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | προεφήτευον | προεφήτευες | προεφήτευε(ν) | προεφητεύετον | προεφητευέτην | προεφητεύομεν | προεφητεύετε | προεφήτευον | ||||
| middle/ passive | indicative | προεφητευόμην | προεφητεύου | προεφητεύετο | προεφητεύεσθον | προεφητευέσθην | προεφητευόμεθᾰ | προεφητεύεσθε | προεφητεύοντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Future: προφητεύσω, προφητεύσομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | προφητεύσω | προφητεύσεις | προφητεύσει | προφητεύσετον | προφητεύσετον | προφητεύσομεν | προφητεύσετε | προφητεύσουσῐ(ν) | ||||
| optative | προφητεύσοιμῐ | προφητεύσοις | προφητεύσοι | προφητεύσοιτον | προφητευσοίτην | προφητεύσοιμεν | προφητεύσοιτε | προφητεύσοιεν | |||||
| middle | indicative | προφητεύσομαι | προφητεύσῃ, προφητεύσει | προφητεύσεται | προφητεύσεσθον | προφητεύσεσθον | προφητευσόμεθᾰ | προφητεύσεσθε | προφητεύσονται | ||||
| optative | προφητευσοίμην | προφητεύσοιο | προφητεύσοιτο | προφητεύσοισθον | προφητευσοίσθην | προφητευσοίμεθᾰ | προφητεύσοισθε | προφητεύσοιντο | |||||
| active | middle | ||||||||||||
| infinitive | προφητεύσειν | προφητεύσεσθαι | |||||||||||
| participle | m | προφητεύσων | προφητευσόμενος | ||||||||||
| f | προφητεύσουσᾰ | προφητευσομένη | |||||||||||
| n | προφητεῦσον | προφητευσόμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Aorist: ἐπροφήτευσᾰ, ἐπροφητευσᾰ́μην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐπροφήτευσᾰ | ἐπροφήτευσᾰς | ἐπροφήτευσε(ν) | ἐπροφητεύσᾰτον | ἐπροφητευσᾰ́την | ἐπροφητεύσᾰμεν | ἐπροφητεύσᾰτε | ἐπροφήτευσᾰν | ||||
| subjunctive | προφητεύσω | προφητεύσῃς | προφητεύσῃ | προφητεύσητον | προφητεύσητον | προφητεύσωμεν | προφητεύσητε | προφητεύσωσῐ(ν) | |||||
| optative | προφητεύσαιμῐ | προφητεύσειᾰς, προφητεύσαις | προφητεύσειε(ν), προφητεύσαι | προφητεύσαιτον | προφητευσαίτην | προφητεύσαιμεν | προφητεύσαιτε | προφητεύσειᾰν, προφητεύσαιεν | |||||
| imperative | προφήτευσον | προφητευσᾰ́τω | προφητεύσᾰτον | προφητευσᾰ́των | προφητεύσᾰτε | προφητευσᾰ́ντων | |||||||
| middle | indicative | ἐπροφητευσᾰ́μην | ἐπροφητεύσω | ἐπροφητεύσᾰτο | ἐπροφητεύσᾰσθον | ἐπροφητευσᾰ́σθην | ἐπροφητευσᾰ́μεθᾰ | ἐπροφητεύσᾰσθε | ἐπροφητεύσᾰντο | ||||
| subjunctive | προφητεύσωμαι | προφητεύσῃ | προφητεύσηται | προφητεύσησθον | προφητεύσησθον | προφητευσώμεθᾰ | προφητεύσησθε | προφητεύσωνται | |||||
| optative | προφητευσαίμην | προφητεύσαιο | προφητεύσαιτο | προφητεύσαισθον | προφητευσαίσθην | προφητευσαίμεθᾰ | προφητεύσαισθε | προφητεύσαιντο | |||||
| imperative | προφήτευσαι | προφητευσᾰ́σθω | προφητεύσᾰσθον | προφητευσᾰ́σθων | προφητεύσᾰσθε | προφητευσᾰ́σθων | |||||||
| active | middle | ||||||||||||
| infinitive | προφητεῦσαι | προφητεύσᾰσθαι | |||||||||||
| participle | m | προφητεύσᾱς | προφητευσᾰ́μενος | ||||||||||
| f | προφητεύσᾱσᾰ | προφητευσᾰμένη | |||||||||||
| n | προφητεῦσᾰν | προφητευσᾰ́μενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Aorist: προεφήτευσᾰ, προεφητευσᾰ́μην (LXX, NT)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | προεφήτευσᾰ | προεφήτευσᾰς | προεφήτευσε(ν) | προεφητεύσᾰτον | προεφητευσᾰ́την | προεφητεύσᾰμεν | προεφητεύσᾰτε | προεφήτευσᾰν | ||||
| middle | indicative | προεφητευσᾰ́μην | προεφητεύσω | προεφητεύσᾰτο | προεφητεύσᾰσθον | προεφητευσᾰ́σθην | προεφητευσᾰ́μεθᾰ | προεφητεύσᾰσθε | προεφητεύσᾰντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Descendants
- → Gothic: 𐍀𐍂𐌰𐌿𐍆𐌴𐍄𐌾𐌰𐌽 (praufētjan)
References
- “προφητεύω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “προφητεύω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- προφητεύω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- G4395 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
Greek
Pronunciation
- IPA(key): /pɾo.fiˈte.vo/
- Hyphenation: προ‧φη‧τεύ‧ω
Verb
προφητεύω • (profitévo) (past προφήτευσα/προφήτεψα, passive προφητεύομαι)
- prophesy, predict
Conjugation
προφητεύω προφητεύομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | προφητεύω | προφητεύσω, προφητέψω | προφητεύομαι | προφητευθώ, προφητευτώ |
| 2 sg | προφητεύεις | προφητεύσεις, προφητέψεις | προφητεύεσαι | προφητευθείς, προφητευτείς |
| 3 sg | προφητεύει | προφητεύσει, προφητέψει | προφητεύεται | προφητευθεί, προφητευτεί |
| 1 pl | προφητεύουμε, [‑ομε] | προφητεύσουμε, [‑ομε], προφητέψουμε, [‑ομε] | προφητευόμαστε | προφητευθούμε, προφητευτούμε |
| 2 pl | προφητεύετε | προφητεύσετε, προφητέψετε | προφητεύεστε, προφητευόσαστε | προφητευθείτε, προφητευτείτε |
| 3 pl | προφητεύουν(ε) | προφητεύσουν(ε), προφητέψουν(ε) | προφητεύονται | προφητευθούν(ε), προφητευτούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | προφήτευα | προφήτευσα, προφήτεψα | προφητευόμουν(α) | προφητεύθηκα, προφητεύτηκα |
| 2 sg | προφήτευες | προφήτευσες, προφήτεψες | προφητευόσουν(α) | προφητεύθηκες, προφητεύτηκες |
| 3 sg | προφήτευε | προφήτευσε, προφήτεψε | προφητευόταν(ε) | προφητεύθηκε, προφητεύτηκε |
| 1 pl | προφητεύαμε | προφητεύσαμε, προφητέψαμε | προφητευόμασταν, (‑όμαστε) | προφητευθήκαμε, προφητευτήκαμε |
| 2 pl | προφητεύατε | προφητεύσατε, προφητέψατε | προφητευόσασταν, (‑όσαστε) | προφητευθήκατε, προφητευτήκατε |
| 3 pl | προφήτευαν, προφητεύαν(ε) | προφήτευσαν, προφητεύσαν(ε), προφήτεψαν | προφητεύονταν, (προφητευόντουσαν) | προφητεύθηκαν, προφητευθήκαν(ε), προφητεύτηκαν, προφητευτήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα προφητεύω ➤ | θα προφητεύσω / προφητέψω ➤ | θα προφητεύομαι ➤ | θα προφητευθώ / προφητευτώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα προφητεύεις, … | θα προφητεύσεις / προφητέψεις, … | θα προφητεύεσαι, … | θα προφητευθείς / προφητευτείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … προφητεύσει / προφητέψει | έχω, έχεις, … προφητευθεί / προφητευτεί είμαι, είσαι, … προφητευμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … προφητεύσει / προφητέψει | είχα, είχες, … προφητευθεί / προφητευτεί ήμουν, ήσουν, … προφητευμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … προφητεύσει / προφητέψει | θα έχω, θα έχεις, … προφητευθεί / προφητευτεί θα είμαι, θα είσαι, … προφητευμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | προφήτευε | προφήτευσε, προφήτεψε / προφήτευ' 1 | — | προφητεύσου, προφητέψου |
| 2 pl | προφητεύετε | προφητεύστε, προφητέψτε / προφητεύτε2 | προφητεύεστε | προφητευθείτε, προφητευτείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | προφητεύοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας προφητεύσει / προφητέψει ➤ | προφητευμένος, ‑η, ‑o [προφητεμένος, ‑η, ‑o] ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | προφητεύσει, προφητέψει | προφητευθεί, προφητευτεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs | 1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. προφύτευ' το ("predict it!"). 2. Colloquial. • Forms with -ευσ-, -ευθ- are more formal. • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
- see: προφήτης m (profítis, “prophet”)