προσκόπτω
Greek
Etymology
Learnedly, from Ancient Greek προσκόπτω. Synchronically analysable as προσ- (“toward”) + κόπτω (“cut”).
Pronunciation
- IPA(key): /pɾoˈsko.pto/
- Hyphenation: προ‧σκό‧πτω
- Old Hyphenation: προσ‧κό‧πτω
Verb
προσκόπτω • (proskópto) (simple past προσέκοψα, passive —)
- (intransitive, + σε) stumble, meet with difficulties
- Η προσπάθειά μου προσέκοψε στην άρνησή του. ― I prospátheiá mou prosékopse stin árnisí tou. ― My effort stumbled upon his denial.
Conjugation
προσκόπτω (active forms only)
| Active voice ➤ | ||||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | ||
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | ||
| 1 sg | προσκόπτω | προσκόψω | ||
| 2 sg | προσκόπτεις | προσκόψεις | ||
| 3 sg | προσκόπτει | προσκόψει | ||
| 1 pl | προσκόπτουμε, [‑ομε] | προσκόψουμε, [‑ομε] | ||
| 2 pl | προσκόπτετε | προσκόψετε | ||
| 3 pl | προσκόπτουν[ε] | προσκόψουν[ε] | ||
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | ||
| 1 sg | προσέκοπτα | προσέκοψα | ||
| 2 sg | προσέκοπτες | προσέκοψες | ||
| 3 sg | προσέκοπτε | προσέκοψε | ||
| 1 pl | προσκόπταμε | προσκόψαμε | ||
| 2 pl | προσκόπτατε | προσκόψατε | ||
| 3 pl | προσέκοπταν, [προσκόπταν(ε)] | προσέκοψαν, [προσκόψαν(ε)] | ||
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | ||
| 1 sg | θα προσκόπτω ➤ | θα προσκόψω ➤ | ||
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα προσκόπτεις, … | θα προσκόψεις, … | ||
| Perfect aspect ➤ | ||||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … προσκόψει | |||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … προσκόψει | |||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … προσκόψει | |||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | ||
| 2 sg | πρόσκοπτε | πρόσκοψε | ||
| 2 pl | προσκόπτετε | προσκόψτε | ||
| Other forms | ||||
| Active present participle ➤ | προσκόπτοντας ➤ | |||
| Active perfect participle ➤ | έχοντας προσκόψει ➤ | |||
| Passive perfect particple ➤ | — | |||
| Nonfinite form ➤ | προσκόψει | |||
| Notes Appendix:Greek verbs | • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Synonyms
- προσκρούω (proskroúo)
- κολλάω (kolláo) (informal)
Related terms
- πρόσκομμα n (próskomma, “hinderance, obstacle”)
- and see: κόπτω (kópto, “cut”)